12. Bölüm

1.9K 128 6
                                        

Selam arkadaşlar! Nasılsınız iyidirsiniz inşallah. Evet uzun bir aradan sonra yine birlikteyiz. Yeni bölümü şimdi yazdım ve attım. Bu aralar sınavlarım var çok yoğunum üniversite gibi birşeye hazırlanıyorum kusura bakmayın.
Hepinizi seviyorum, iyiki varsınız.

Bu bölümü özellikle @Baharzeyker yazdım. İnşallah beğenirsin.
Ve ayrıca yeni kapak yapıldı. Yapan arkadaşımızın eğmeyince ellerine sağlık maşallah ben çok beğendim. Çok sağol @Mrs_SantosJr

İyi okumalar. Seviliyorsunuz. Allah'a emanet olun.

-N

***

Aman Allahım!

Şaka gibi! Resmen şaka!

Telefonun diğer ucunda bir adet Kerem Sayer!

Hatta bu Kafede olan Kerem!

Demin Ona servis ettiğim göz göze geldiğim Kerem, buz, soğuk, ve benim Siyah duvar diye nitelendirdiğim Kerem!

Hayır bu olamaz! Adam dana yeni karşımda sarışın ile yemek yiyordu bana kötü bakışlar atıyordu şimdi nasıl oldura beni arıyor!

"Zeynep!"  sesi öncekinden daha sert çıkmıştı.

"Ke..kerem?" Sadece bilinç altım bana bir şaka yapmadığına emin olmak istiyorum.

"Çabuk arka tarafa gel." Sesinde bariz bir sertlik ve itiraz edilmeyecek bir ton var.

"Kerem birşe..."

"Sana dediğimi yap. Eğer iki dakika içinde burda olmazsan ben gelirim ve inan bana iyi şeyler olmaz!" Suratıma kapattı.

Şaşkınlık içerisinde telefonuma baktım. Bu da neydi böyle. Telefonu hemen arka cebime sıkıştırıp etrafıma bakındım. İstediğimi bulduğumda hemen Oraya koştum.

"Kazım amca." Dedim biraz heycanlı bir tonta.

"Hayırdır kızım nedir bu halin."

"Şey.. Ben bir hava alcaktım beş dakika olurmu?" Hiç yalan söylemeyi beceremiyorum.

"İyimisin Zeynep?" Yüzünü bir an için endişe kapladı ve benim içimide pişmanlık.

"İy..iyiyim. Biraz hava almak istedim. Birşey yok." Ellerini ellerimin arasına alıp sıktım ve tebessüm ettim.

"Tamam kızım." Ellerimi okşadı. "Hadi biraz hava al da gel." Gülümsedi.

"Beş dakikaya geliyorum." Son kez tebessüm edip arka tarafa doğru yürümeye başladım.

Bedenimi hafif bir tedirgin oluyor elimde olmayan birşey. Ellermi birbirine sürtüp devam yürümeye başladım.

Nereye gideciğimi de bilmiyorum Adam sadece arka tarafa gel dedi. İnsan bir der nereye arka tarafa. Tek ümidim dişarda  mutfağin arka tarafını demek istemiş olması. Kazım amcanın hep çöp attığı yer.

Çöp attığı yer. Birden duraksadım. Acaba beni neden çağrıyor. Kötü birşey mi oldu? Yoksa birşey mi yapacak.. Yok artık. Antik bir havayla kafamı sağa sola salladım. Ne saçma düşünceler.

Ama elimde değildi. Yoluma devam ettim. Mutfaktan geçip uzun koridoru arkamda bırakıyorum arka kapıya doğru ve lanet olsun bu iğrenç tedirginlik hissi neden gitmiyordu!

AMAZONHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin