Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kadın, en küçük oğlunun bulunduğu durumu görünce anında ağlamaya başlamıştı. Skandal ile ilgili haber çıkar çıkmaz tereddüt etmeden Seul'e, kocasının protestolarına karşın, uçak bileti aldı.
Sevgi dolu büyüyen ve onu kızı gibi yetiştirdiği kişi... Tanrım, hala inanamıyordu. Ve inanamayan tek kişi o da değildi.
Tüm dünya yas tutuyordu, olayın üstünden iki gün geçmesine rağmen herkes hala şoktaydı.
Evet, iki gün olmuştu ve sevgili arkadaşları Lisa'nın ailesini teselli etmekle meşgul olduklarından Jungkook'a önem gösterememişlerdi. Tüm bu durumda, asıl ilgi görmesi gereken kişiler Lisa'nın ailesiydi.
Kadın hala en büyük oğlunu küçük olanı kontrol etmesi için yolluyordu, zaman zaman bunu üyeler de yapıyordu ama Junghyun ve çocuklar, her zaman yüzlerine kazınmış dehşet ve korku dolu ifade ile geri dönüyordu. Şimdi bunun nedenini anlayabiliyordu.
"Jungkook-ah, annem burada." Ona dikkatle yaklaşırken sessizce mırıldanmıştı.
Alkol kokusu hemen duyularına sarıldı ve gözlerinden bir başka yaşın düşmesine neden oldu. Ortadaki masanın üzerinde boş tabaklar, artık bozulmuş ama asla el değmemiş bir pasta, solmuş bir kaplan zambağı ve Jungkook'un yanında yerde duran yabancı bir kum saati duruyordu.
Kook ilk başta biraz şaşırarak yukarı bakmıştı. Şişmiş gözleri belliydi, solgundu ve görünüşe göre... resmen kaybolmuştu.
"Oh hayır... tatlım." diyerek ağlamaya başladı kadın, oğlunu göğsüne çekerek. "Çok üzgünüm, annen burada şimdi..."
"Anne..." Oğlanın sesi çatladı.
"Buradayım balım."
"Lisa... L-Lisa'nın..."
Kollarını sevgili oğluna dolayarak onu sıktığında, "O iyi olacak. Şimdi çok daha iyi bir yerde." diye fısıldadı.
Jungkook ağlamaya başlamıştı. "Uyuyamıyorum, uyumak istemiyorum... çünkü onu bekliyorum. Ama o geri dönmeyecek..."
"Kook-ah, seni böyle gördüğüne sevinmeyecek."
"Sadece, onu son kez görmek istiyorum." diye yalvardı Jungkook. "Anne, onu özlüyorum... Onu çok özledim. Henüz ondan özür dileyemedim. Bunları görüyor musun?" Kook, oturma odasını kastederek elini bir süre salladı. "Benim için hazırlamış."
"Lisa biraz sakar olmasına rağmen bu tür şeylerde hep iyiydi, öyle değil mi?" dedi ağlamaklı bir gülümseme ile.
Tekrar konuşmadan önce kısa bir sessizlik oldu. "Anne."
