"Ruminate bir RPG oyunu değildi, zeka gerektiren bir bulmaca oyunuydu ve sende eksik olan şey tam da bu... Lee Felix."
Dijital oyun geliştiricisi olma hayalim yaklaşık 3.5 milyon abonesi olan Lee Felix yüzünden suya düşmüştü. Gdesingner'da öyle bir...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
|Abel Gyu|
Çekimler bittikten sonra Min Ho'nun kafesine gitmek üzere yola çıktım. İşleri olduğu için Ryujin gelememişti. Seungmin'i görünce şaşıracağını düşünüyordum, gelseydi iyi olurdu. Bu yüzden Seungmin'in döndüğünü kendisi görmeden ona söylemeyecektim. Liseden sonra onlar da görüşmemişlerdi. Ryujin için beklenmedik bir şey olacaktı gerçekten.
Bugün fazla müşteri yoktu. Aslında oldukça popüler bir yerdi burası, ileride daha da büyüyeceğine emindim hatta. Ama Min Ho bunun için pek hevesli değildi. Memnundu halinden. Koca bir işletme haline gelmesini istemiyordu. Samimi ve sıcak bir yer olması daha önemliydi onun için.
Seungmin ile sohbet ederken, Min Ho tezgahın arkasına geçmiş hesap yapıyordu. Onu rahatsız etmemek için bir masaya geçtik Seungmin ile. Onunla sohbet etmek kendinize yapabileceğiniz en güzel şeydi. Saatlerce konuşsa dinlerim.
Onlara havuz meselesinden kısaca bahsetmiştim. Min Ho aşırı sinirlenmişti. Lia'nın bu kadarına cürret etmesi gerçekten kabul edilir gelmiyordu ona. Ama ona sakin olmasını söyleyip bir daha Lia'yı görmeyeceğime ikna ettim. Karşıma çıkar mıydı bilmiyorum ama biraz aklı varsa yapmazdı. Beni ancak dergi kapaklarında veya kozmetik reklamlarında görebilirdi bundan sonra.
Bir müşterinin geldiğini anlamıştım kapının üstündeki çanın sesi ile. Min Ho işini bitirmiş olacak ki tezgahın başına döndü. Gözlerimi kapıya çevirdiğimde Felix'in geldiğini fark ettim. Bana baktı ve yutkunur gibi oldu. Hemen gözlerini kaçırarak Min Ho'ya ilerledi. Bu hareketine kaşlarımı çattım sadece.
Seungmin de benim baktığım yere baktıktan sonra tekrar bana döndü. "Lee Felix değil mi?"
Başımla onayladım.
"Aranız nasıl oldu? Minnettarsındır diye düşünüyorum."
"Neden minnettar olacakmışım?"
"Seni kurtardı?"
"Bir sürü insan vardı orada Seungmin. O yapmasa başkası yapardı."
Hayır kesinlikle böyle düşünmüyorum ama bunu Seungmin'in bilmesine ne gerek var?
Bir kere hiç düşünmeden havuza atlamış ve beni o berbat ortamdan çıkarıp evime götürmüştü. Bunun için elbette minnettardım ama onca şeye rağmen belli etmeye niyetim yoktu. Sonuçta Felix'e teşekkür etmiştim.
"Seni küçük bencil." diyerek saçlarımı karıştırdı Seungmin. Sanki çocuk seviyordu! Sinirle elini tutup kafamdan uzaklaştırdım. "Döveyim mi seni?"
