"Ruminate bir RPG oyunu değildi, zeka gerektiren bir bulmaca oyunuydu ve sende eksik olan şey tam da bu... Lee Felix."
Dijital oyun geliştiricisi olma hayalim yaklaşık 3.5 milyon abonesi olan Lee Felix yüzünden suya düşmüştü. Gdesingner'da öyle bir...
Ve finale geldik Herkes, bu satıra oyun konsolu emojisi '🎮' bırakabilir mi? Son kez, keyifli okumalar~
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Abel, kayıt başladığı an, derin bir nefes alıp gülümsedi.
"Herkese merhaba! Bugün, Felix ve Je Han ile karşınızdayım. Hey, uzun zaman oldu, değil mi? YouTube'u özlemişim."
Felix, onaylayan şeyler söylerken, Je Han, annesinin kucağında oturmuş, ayak parmaklarını inceliyor, garip sesler çıkarıyordu.
"Bugün, oyun videosu veya vlog çekmiyoruz. Gördüğünüz gibi, evimizdeyiz ve yalnızca üçümüz varız. Yani size, olaylar nasıl bu yönde gelişti, anlatmak istiyoruz.
Aslında, birçoğunuz olaylara hakimsiniz. Ancak, biz, o günden bu yana neler hissettik, nasıl böyle bir hayatımız oldu, bunlardan bahsetmek istiyoruz biraz."
Abel, Felix'e yandan bir bakış atıp tebessüm etti.
"Felix'in yan daireme taşındığı gün... Tanrı'nın bir çeşit cezası olduğunu düşündüm bu durumun. Çünkü hemen bir gün öncesinde, büyük bir felaketin merkeziydim ve bunun nedeni Felix idi.
Düşünsenize; Hayranı olduğunuz Youtuber, oyununuzu eleştirdiği için hiç tanımadığınız insanlar size küfürler yağdırıyor. Ertesi gün, o youtuber, komşunuz oluveriyor.
Tüm bunların bir tesadüften ibaret olduğuna inanmak mümkün değildi.
Ama sonradan anladım. Zaten tesadüf değildi. Lee Felix, benim kaderimdi."
Felix'in yüzüne bir gülümseme yerleşti. Abel'ı dinlemeye devam etti sessizce.
"Monoton hayatımın, mahvolacağını düşündüm. Bu yüzden, Felix'den kaçmak istedim hep. Bu, canımı yakıyordu çünkü onu gerçekten seviyordum, tabii o zamanlar hayranlık anlamındaydı. Hayranlık duyduğum birinden uzak duracak olmak, kulağa hiç hoş gelmese de çok kırgındım ona, başka çarem yoktu. Lee Felix, benim çocukluğum, gençliğimdi. Ruminate'i tasarlarken ondan ilham almıştım. Hayatımda böyle bir yara açtığı için kızgındım, üzgündüm. Daha iyi şartlar altında tanışabileceğimizi umuyordum.
Shin Ryujin'den gelen modellik teklifi ile her şey değişti.
Özgüvenimi kazandım, linçlerle baş edecek gücü buldum kendimde. Sonra bir şey oldu... Felix, her karşıma geçip özür dilediğinde deli gibi çarpan kalbimin sesini duymaya başladım. Hayranlık değildi bu, bambaşka bir şeydi. İyi düşününce, içimde ona karşı bir nefret veyahut öfke kalmamıştı. Küçükken, onun videolarını izlediğimde hissettiğim duygular yeniden filizlenmeye başlamıştı. Ama korktum. İnsanların tepkilerinden, Felix'i kullandığımı düşünmelerinden korktum."
