"Ruminate bir RPG oyunu değildi, zeka gerektiren bir bulmaca oyunuydu ve sende eksik olan şey tam da bu... Lee Felix."
Dijital oyun geliştiricisi olma hayalim yaklaşık 3.5 milyon abonesi olan Lee Felix yüzünden suya düşmüştü. Gdesingner'da öyle bir...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
|Abel Gyu|
Yanağımda hissettiğim baskılar ile açtım gözlerimi. Felix'in güzel gözleri ile karşılaşmak, gülümsememe neden olmuştu. Kollarımı boynuna dolayıp onu kendime çektim. Bu sefer boynumu öptü.
"Günaydın, kelebek."
"Günaydın, şebek." Tatlı kıkırtısı kulağıma doldu.
"Hadi kalk da hazırlan. Bugün çok işimiz var. Davetiyeleri bastıracağız, Ryujin ile alışverişe çıkacaksınız, benim de-"
Boynundaki kollarımı sıkılaştırdım ve onu iyice üzerime çekerek yatağa, yani üstüme düşmesini sağladım. Lafı yarıda kalmış, kendini tutamayıp gülmüştü.
"Güzelim, geç kalacağız."
"Yataktan çıkmak için fazla üşengecim, ne olur biraz daha uyusak?"
Ellerini yatağa bastırıp kendini biraz kaldırdı, kollarımı omuzlarına yerleştirdim ve yavru köpek bakışları ile bakmaya başladım.
"İşlerimiz erken biterse eve daha çabuk geliriz ve yeterince dinlenme fırsatı bulursun. Ama şimdi kalmamız, kahvaltıdan sonra hemen çıkmamız gerekiyor. Bugün nakliyeciler gelecek, unuttun mu?"
Yüzümü buruşturdum. "O da mı bugündü?"
Olumlu anlamda kafasını salladı. Derin bir iç çektim.
"Tamam, kalkıyorum." Hiç istemesem de...
Gülümsedi ve alnıma öpücük kondurduktan sonra odadan çıktı. Lavaboya girip rutin işlerimi hallettim. Odaya dönünce, Felix'in dolabında bıraktığım günlük kıyafetlerimden hızlıca bir kombin yaptım. Saçlarımı da balık sırtı ördükten sonra hazırdım. Mutfağa gittim.
Mutfağa geldiğimi fark etmeyen Felix, tavaya yumurta kırarken yüksek sesle bağırmıştı.
"Abel! Hazırlandın mı?"
Gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırıp iki adımla yanına yaklaştım ve beline sarıldım. Hafif irkilerek bana bakmaya çalıştı.
"Burada mıydın sen?"
"Hm, fark etmedin."
Dudaklarımı boynuna sürttüm ve daha sıkı sarıldım. Doğradığı biberleri tavaya döküyordu bu esnada.
"Hey, rahat dur. Bir kaza çıkacak şimdi."
Omuz silktim ve boynuna minik minik öpücükler bırakmaya devam ettim. Bana ne canım? Sabah sabah bu kadar karizmatik olmasaymış o da.
