BÖLÜM 16

142 19 6
                                        

Selâmünaleykûm ♡

Keyifli okumalar :)

○●○●○●○●○●○●○●○●

Mutfakta meyve tabağı hazırlayıp salona doğru ilerledim. Ben ne yapacağım Allahım... Ne yapacağımı bilemiyorum. Emin olmadan da söyleyemem. Boşu boşuna onun heveslenmesine dayanamam. Ya değilse...

Salona geçtiğimde Mehmet'imle göz göze geldim. Tedirgince bana bakıyordu.

"Hüma'm karnın mı ağrıyor?"

Sözleri üzerine şaşırırken gözlerimi karnıma çevirdim. Elimle karnımı tutuyordum. Allahım...

Ürkek hareketlerle elimi karnından çekip yüzüme gülümseme yerleştirdikten sonra canım eşime döndüm.

"H-hayır. Meyve yiyelim mi?" deyip yanına oturduğumda yüzündeki tedirginlik hâlâ kendini gösterirken gülümsemeye çalıştı.

Bir dilim elmayı elime alıp ona uzattım. Başını sallayıp elimden almıştı.

Kendim için de bir dilim elma alıp yemeğe başladım.

Yarın Mehmet fark etmeden erkenden hastaneye gidip kan versem iyi olacak. Sonuçlar çıkana kadar da Mehmetle vakit geçiririm. Ama sonuçları nasıl öğreneceğim?

"Hüma..."

"Hı..."

Birden ona döndüğümde çatık kaşlarıyla bana baktığını gördüm. Aklıma gelenle gülümseyip konuşmaya başladım.

"Mehmet..."

Yüzü hemen yumuşamıştı. Bu hâline gülümsememi büyütüp dudağımı araladım.

"Yarın kahvaltıyı dışarıda yapalım mı? Değişiklik olur hem."

"Tabi yapalım."

Gülümsemesini büyütmüştü. Bunun üzerine gözlerimi kaçırıp meyve tabağına gözümü diktim. Bu kadar güzel bakmak zorunda mısın?

"Mavi üzüm yok karıcığım."

Gülüşü kulaklarımı doldurduğunda sahte kızgınlıkla ona döndüm.

"Allah Allah..."

Gülüşü devam ederken konuştum.

"Ama sen fazla oluyorsun-"

Ağzıma meyve tıkıştırmasıyla kaşlarımı çatarken sözleri üzerine  ne yapacağımı bilememiştim.

"Seni çok seviyorum..."

...

Sabah erkenden kalkıp hastahaneye gitmek için hazırlandıktan sonra evden çıktım. Kalbim deli gibi atıyordu. Ya gerçekten hamileysem...

Heyecanla taksiye binip şoför beye hastaneye sürmesini söyledim. On beş dakikalık yolun sonunda, taksiden inip hastaneden içeriye girdim. Bilgi işlemden sıra aldıktan sonra bekleme odasına girip kenardaki koltuğa oturdum.

HümaNur Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin