HümaNur

BÖLÜM 1

Selâmünaleykûm ♡

Tardela ile yazdığımız bu ortak hikâye için o kadar heycanlıyız ki dayanamayıp hemen bölüm atmak istedik. İnşallah sizde bizlere ortak olursunuz . ❤

Keyifli okumalar :)

Ben Hüma 22 yaşında anasınıfı öğretmeniyim. Aile'nin tek kızıyım bir de varlıklı bir ailenin kızıydım. Varlık dediğime bakmayın,huzurlu olamadık'tan sonra dünya bizim olsa ne olur annem sürekli hiç bir zaman vazgeçmediği sosyetik arkadaşlarıy'la,baban deseniz oda sürekli iş seyahatinde tam olarak aile olduğumuz söylenemez. Yalancıktan mutlu aile tablosu çizdiğimiz bir aile..

Ama tek huzur bulduğum küçücük çocuklarım...her sabah heycanla onların yanına gidip akşam hiç olmasın istiyordum. Onların yanında herşeyi unutup tüm düşüncelerimden kurtuluyordum.

Bugün nasıl olduysa annemle babam evdeydi ama aşağıdan tartışma sesleri geliyordu. Normalde tartıştıklarında pek yanlarına inmiyordum. Gerçi her gün tartışıyolardı. Kulaklığımı takar kitabımı okumaya çalışırdım. Şimdi sesler olduğundan fazla gelince merak edip aşağıya indim. Aşağıya indikçe sesler o kadar yüksek geliyordu ki dayanamayıp sesimi yükselterek

"  Hergün hergün tartışıp çözemediğiniz konu ne ? "

Annem bana dönüp ;

" Babanla gurur duy kızım iflas etmiş elimizde avucumuzda ne var ne yoksa harcamış."

Tam tahmin  ettiğim gibi babamın kumar oynadığını birgün başımıza birşey geleceğine emindim.

" Ne olucak şimdi."

" Evimize haciz gelicek ne var ne yoksa alıp götürecekler."

Annemin söylenmesinden sonra babama dönüp

" Nerde yaşayacağız baba." Diye sordum

" Bilmiyorum hiçbirşey bilmiyorum hüma."

Bağırıp söylendiğinde aklıma öğretmenlik yaptığım okulun orda boş bir ev geldi.

" Benim çalıştığım okulun orda bir ev var 3+1 ama bizi şimdilik idare eder en azından işlerimizi yoluna koyana kadar isterseniz yarın gidip konuşur evi tutarız başımızı sokacak bir yer bulmuş oluruz."

Annem söylenmeye başlamıştı ben oturmam ben daralırım öyle küçük yerlerde demeye.

Babam ;

" Tamam hemen şimdi konuş hallet hacizciler gelmeden bodurma koyduğumuz koltuk takımlarını televizyonu eski eşyaları alıp eve götürelim.Ceyda sende yatak odasında ki eşyaları toparla Hüma sende kendi eşyalarını odanı toparla."

Dün istesek on tane ev alacak durumdayken bugün böyle olmak ne oldum değil,ne olacağım demeli insan bir kez daha bu lafı söylene hak veriyorum.

1 hafta sonra

   Evimize taşınalı neredeyse bir hafta oldu biraz zor ama acele oldu.Yirmi iki senedir elime toz bezi almayan ben camları silip,yerleri çamaşır suyuyla oturup bir  güzel silmiştim. Annem sürekli daralıyorum ben burda yapamam desede zamanla alınacağına inanıyordum.
Aslında çok güzel bir mahalleye taşınmıştık. Burada ki insanlar o kadar samimi o kadar güler yüzlü ki bir hafta da alışmıştım buraya , taşındıktan hemen sonra komşularımız bizlere evlerinden kendi hazırladıkları birşeyler ikram etmişlerdi.Hiç alışık olamadığım için biraz garipsemiştim doğrusu.

Öyle böyle günü geçirmiş yatağıma kurulmuştum bile. Eski evimize nazaran başımı yastığa koyduğumda kendimi güvende hissetmiştim . Şimdi gözlerimi kapatıp bu güvenli yerde korkusuzca uyuyabilirdim.

Kulağıma gelen sesle gözlerimi araladım. Gözlerimin yanmasıyla saatin erken olduğunu anlamıştım. Hem daha güneş doğmamıştı bile. Gözlerimin yanmasına aldanmayıp her sabah klasiğim olanı, gözlerimi ellerimle ovuşturmayı başarıyla tamamlayıp yatağımdan kalktım. Bu ses sanki bir annenin yavrusunu okşuyormuş hissi veriyordu. Düşünceme gülüp sese odaklanmak için düşünceleri kafamdan atmaya çalıştım. Hem zaten annemden öyle görmemiş bir kız olarak nasıl düsünebilirdim ki... "Essalatu hayrun minennevm" duyduğumla kaşlarımı çatıp tekrar dinlemeye başladım ve yine aynı sözler... Sonra birkaç şey söylenip ses kesilmişti. Ama benim aklımda o sözler vardı. "Essalatu hayrun minennevm"... İçimi daraltan anlarımın gerçekliğini sanki yüzüme çarpıp geçiyordu. Ve ben bu anların yok olması için elimden geleni yapacaktım. Beni etkileyen bu sözlerin anlamı nedir bunu öğrenmem gerekiyordu. Çünkü hislerim beni bu yöne sürüklüyordu. Eminim bunda kurcalanmasi gereken bir şey vardı ama ne?..

      Tardela & Laviiniiyaa

                  

Oy vermeyi,yorum yapmayı unutmayın :)

Allah'a emanet olun
görüşmek üzer'e 🌹