Son Sözüm (Tamamlandı)

SS-14 ''YALNIZLIK.''

Medyada FUN-''We are young'' var.İyi okumalar. Vote ve yorumlarınızı bekliyorum...
@@@@@@@@

7 AY SONRA...

 7 aydır yoldan geçen herkesi Berk sandım.'Yoldan geçen ona  benzemiyor aslında.Özledin hepsi bu.'.Yiğit bana gerçekten çok yardımcı oldu.Hep yanımda oldu.Ama sevgili olmadık.Olmıycaz. Her gün onsuz uyanmak bana çok acı verdi.Hatta bir ara intihar etmeyi bile düşündüm.Evet evet.Tam bir piskopatım.

 Berk yaşıyomu onu bile bilemiyorum.Ailesiyle konuşmalıyım. Yataktan hızlıca kalktım.Yataktaki kokusu hala geçmemişti.Sırf geçmesin diye çarşaf değiştirmedim.Boy aynamdan kendime baktım.Rezil bir tipim vardı.Gözlerim şişmiş saçlarım birbirine girmişti.Hemen üstüme ilk bulduğum şeyleri giyindim.Saçlarımı da ellerimle taradım ve şekil verdim.''Anne ben çıkıyorum.''diye bağırdım.''Tamam.Dikkatli ol''diye karşılık verdi annem.Hemen bir taksi çağırdım.Adresi verdim ve telefonuma baktım.Yiğit cevapsız arama 34.Şaşkınlıkla ağzım açık kaldı.Ama aramıycaktım.Şuan önemli bir görüşme yapıcaktım.Öldüyse ben de ölücem ama hala tedavi oluyorsa hayatıma devam edicem ve her gece onunla yattığımı hayal edicem.Kokusunu içime çekicem.

 Evlerinin önüne geldiğimde taksiciye parasını verip kapıya doğru yürüdüm.Kalbim çok hızlı atıyordu.Nefes alışverişim de düzensizdi.Zili çaldım.2 dakika sonra hizmetli açtı kapıyı.İçeriye girdim.Hizmetli beni oturma odasına yönlendirdi.İçeri girdiğimde annesinin yüz ifadesi çok değişikti.Babası ise yoktu.''Merhaba efendim ben geldim.''dedim. ''Hoşgeldin kızım.Otursana ''dedi.''Nasılsınız?''diye sordum.Konuşmayı fazla uzatmak istemiyodum ama bunları sormassam kabaca olurdu.''İyi olmaya çalışıyoruz kızım.Sen nasılsın?''diye sordu.''İyi diyelim iyi olalım.Berk'ten haber aldınız mı?''diye sordum.Kafasını aşağı yukarı salladım.''Efendim ben şey için gelmiştim.Amerika'ya gitmeyi planlıyorum.Zaten üniversite sınavına da girdim.Berk'i arıycam.New York'da büyük bir hastane var.Başka ülkelerden gelen hastalar orada tedavi oluyor.Oraya bakıcam.''dedim ve gülümsedim.Gülümsedi.Sıkıca sarıldı.''Bunu yapıcakmısın?''diye sordu.Kafamı aşağı yukarı salladım.''Gerekirse her hastaneye bakıcam efendim''dedim.Biraz havadan sudan konuştuktan sonra evden çıktım.Babamı arayıp 2 gün sonrasına bir uçak bileti almasını söyledim.Vakit kaybedemezdim.

 Yiğit'e veda etmem gerekiyordu.Telefonumu çıkarttım ve Yiğit'in numarasını tuşladım.''Alo Yiğit?''dedm.''Hayal Nasılsın?''dedi.''İyiyim.Merkezdeki parka gelebilirmisin?''diye sordum.''Tabi 5 dakika ya ordayım''dedi ve kapattı.Bende yürümeye başladım.Yakındı.Geldiğimde bir banka oturdum.Yiğit'te geldi.''Yiğit ben gidiyorum.''dedim.Gözlerini biran hüzün bastı.''N-nereye?''diye sordu.''Berk'i bulmak için Amerika'ya gidicem.''dedim.Başımı öne eğerek üzgün olduğumu gösterdim.Kafamı kaldırdığımda Yiğit'in gözleri parlıyordu.''İyi o zaman.Bende geliyorum.Uçak koltuğunun numarasını mesaj at.Yanında alıyım da sorun çıkmasın değil mi güzellik?''dedi.OMG!!Yiğit benimle mi gelicek?Hemen sarıldım.''Yiğit çok iyisin.Çok sağol''dedim ve yanağına öpücük kondurdum.Sonra kalktık.Beni eve bıraktı.Koltuk numaramı mesaj attım sonra bavulumu hazırladım.Bekle beni New York.Ben geliyorum.

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

#Berk'ten

Seni özlemek nasıl bir borçsa, özle özle bitmiyor

7 aydır bu lanet hastanede tedavi oluyorum.Şuan hiçbir etki göstermedi hastalık.Ne arttı ne de azaldı.Eskisi gibi hala.Hayal yanımda olsa belki daha çabuk atlatırdım.Hastalıkların çoğu piskoloji ile oluşuyor.O beni iğleştirirdi.Çok ama çok özledim.Kıyafetindeki kokusu geçmek üzere.Şuan mutlumudur acaba?Beni unutmuş mudur?Beni unutmasın ama hep mutlu olsun.Onun mutluluğu benim mutluluğum.Eğer ölürsem.Onsuz ölmek istemem.Onu son kez görmeden ölemem.Hayır asla.Hayat beni unutsa da sen unutma Hayal.Sanırım 1 yıl daha burda kalıcam.Aslında doktorlar bir zaman söylemiyolar ama 1 yıla kadar ölürüm herhalde.Onsuz yaşamak bana ölüm gibi.

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

#Hayal'den

Uyandığımda yerdeydim.Yatağıma baktım.Hiç dağılmamıştı.Ne yani. Bavulumu hazırlarken mi uykuya daldım.'Çok salaksın Hayal.'dedi iç sesim.Biliyorum.Bugün evden dışarı çıkmıycaktım.Üniversite sonuçları açıklanıcaktı.Annem ve babam da bu yüzden işe gitmiycekti.Sınavım güzel geçmişti.O gittikten sonra pek çalışamamıştım.Hemen aşağı indim ve kahvaltımı yaptım.''Berk'i bulur bulmaz bize haber vericeksin.Tamam mı?''diye sordu annem.''Merak etme anne.Haber veririm.''dedim.Bunu bana 100.kez söylemişti.Yemeğimi yedikten sonra masadan kalktım ve salona geçtim.Bilgisayar,televizyon ve telefonum notumu bekliyordu.

 Yarım saat geçmişti.Telefonuma mesaj geldi.Hemen kalktım.Annemler de heycanlanmıştı tabi.Mesajı açtım.Kalbim çok hızlı atıyordu.Bir anda gülümsedim ve çığlık atmaya başladım.''Geçmişim!!''diye bağırdım.Annem ve babam bana sıkıca sarıldılar.Allah'ım çok şükür.''Aferin''dedi babam.''Amerika'dan gelince en iyi üniversiteye kaydını yaptırırız''dedi annem.O değilde Berk ne olucak?Sınava giremedi bile.Onunla aynı üniversiteye gitmek istiyordum.''Bunu kutlamalıyız''dedi annem.Hep birlikte bir aile yemeğine çıktık.Saçımı tepeden sıkı bir at kuyruğu yaptım.Uçlarını da dalgalandırdım.Kırmızı az dekolteli bir elbise giyindim.

 Yemeğimizi yerken bir anı hatırladım.Berk ve ailesi ile çıktığımız yemek.Çok güzeldi.Beni arabaya o taşımıştı.Ondan öncesinde ise çok güzel dans etmiştik.Onu özledim.Yemek bittikten sonra eve gittik.Yarın için olduka heycanlıydım.Bekle beni Berk.Ben geliyorum.