Son Sözüm (Tamamlandı)

FİNAL

Selam. Okunma sayısı düştüğü için direk final yaptım. İyi okumalar.
%%%%%%%%%%%

Dünyada "her erkeğe 3 bayan düşüyor" derler ya, doğru olanda bu. Bir erkek kalbine 3 bayan sığdırmalı: Annesi, karısı ve kızı.

<~~~~~~~~~~~~~~~~~>

4 yıl sonra

"Anne bana yardım edermisin?"diye bağırdım. Karnım burnumdaydı ve doğuma 2 aydan az kalmıştı. Annem koşa koşa yanıma geldi. Elimdeki tabakları alıp masaya koydu.

O günden sonra pek birşey yaşamamıştık. Sadece düğüne odaklanmıştık. Sonra da evlendik ve bir kızımız olucak. Adını hala bilmediğimiz bir kızımız.

Berk bir anda masaya oturup dolmalardan yemeğe başladı. "Berk!"diye çığlık attım. Ağzındakileri çiğnemeden yutup yanıma geldi. "Ne oldu?! Bebek mi geliyor?"diye endişelendi. Gülümsedim. "O dolmalar benim."diye fısıldayıp hemen dolmalara daldım. Annem ve Eslin kahkaha atmaya başladı. "Ya aşkım banada ver."dedi ve yanıma oturup o da yemeğe başladı. İki obur yan yana.

Rüzgar'ın ölümünden tam 4 yıl geçmişti. Koca bir 4 yıl. Nerdeyse hergün rüyalarıma girmişti. Çoğunda da bana gülümsüyor ve sarılıyordu. Onu özlemiştim. Berk onun öldüğünü duyunca o da üzülmüştü ama pek belli etmedi. Anneme döndüm. "Anne bebek için alışveriş yapalım mı?"diye sordum. "Bir sürü kıyafet aldık kızım. Daha ne alıcaksın?"dedi. Haklıydı. Bebeğin benden çok kıyafeti olmuştu. Ama hepsi birbirinden tatlı olduğu için insanın alası geliyordu.

Arya konuşmaya başladı. "Adı ne olucak?"diye sorunca direk Berk'e döndüm. Aynı anda "Buğlem." "Çiçek"dedik. Yani Buğlem'i ben söyledim Çiçek'i o. Eslin alkışlamaya başladı. "Buğlem Çiçek ."diye sevinçle çığlık attı. Berk bana gülümseyince bende ona gülümsedim ve sarıldım. "Bu günün şerefine akşam yemeğini dışarıda yiyoruz."dedi Arya. Yüzümü buruşturdum. İstemiyordum çünkü istediğim kıyafetlerim bana olmuyordu. "İtiraz yok."

------------()()()()()()()()()

"Ya Berk burası çok sosyete. Eve mi gitsek?"dedim üzüntüyle. "Buraya kadar geldik. Hadi içeri."diyip elimden tuttu. İçeriye girdiğimizde birsürü zengin insan yemek yiyordu. Berk beni bir masaya oturttu. Yemeklerimiz gelince hızlıca yemeğe başladım. En az 10 kilo almıştım. E hamilelik sonuçta.

Yemeklerimiz bitince hemen kalktık. Arabayı Yanlış yere park ettiğimizden dolayı Berk'e bildirmişlerdi ve arabayı uzağa park etmek zorunda kalmıştı. "Siz bekleyin isterseniz. Ben arabayı getiriyim."dedi Berk. Annemler konuşmadan ben konuştum. "Hayır hem yediklerimizi sindirmiş oluruz."dedim ve yürümeye başladım. Yoldan geçerken yol boş olduğu için yavaş yavaş geçtim. Sonra birkaç korna sesi duydum. En sonda ise acı, hüzün, karanlık.

$$$$$$$$$$$$$$$$

#Berk'ten

Hayal önden yürümeye başladı fakat arabayı getirme fikri bana daha cazip geliyordu. Hayal karşıdan karşıya geçerken son sürat bir araba ona çarptı ve Hayal metrelerce havaya uçtu. Ağlayarak ve koşarak onun yanına gittim. "Bebeğim, güzelim. Aç gözlerini hadi. AMBULANSI ARA!"diye kükredim annesine. Hemen aradılar. "Güzelim. Hadi bana ses ver. Ne olur."diye fısıldadım ağlayarak. "Berk."dedi titrek sesiyle. Gözlerini açıp bana gülümsedi. Ona sarıldım ve kokusunu içime çektim. "Bebeğim iyi mi?Buğlem çiçek iyi mi Berk?"diye sordu ağlayarak. "İyi olucaksınız. Sen uyuma Hayal olur mu? Gözlerini açık tut. Bana bak! HAYAL!"diye bağırdım.

Nerde kaldı bu lanet ambulans. "Seni seviyorum." diye fısıldadı ve dudaklarını dudaklarım ile birleştirdi. "Hayal bana bak. Bebeğimiz ve sen iyi olucaksın. Söz veriyorum."diye fısıldadım ağlarken. "Bana söz ver. Buğlem'e çok iyi bakıcaksın." dedi gülümserken. "Birlikte bakıcağız güzelim. Gözlerini kapatma."dedim ağlayarak. "Berk bana sarılırmısın?" diye fısıldadı. Hemen ona sarıldım. "Ben korkuyorum Berk. " Diye fısıldadı yine. Geri çekildiğimde gözlerini kapatmamak için direniyordu. "Korkma ben burdayım. HAYAL! AÇ GÖZLERİNİ! "Diye bağırdım.