Son Sözüm (Tamamlandı)

SS-32 ''ANNE''

Medyada Berk var. İyi okumalar.

∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞

Ve diyeceğim ki;

Aşk güzel şey..

vɑktinde

ve doğru insɑnlɑ geldiği sürece...

θθθΩΩΩθθθΩΩΩθθθΩΩΩθθθΩΩΩθθθΩΩΩθθθΩΩΩθθθΩΩΩθθθΩΩΩ

"Arya?" "H-hayal?"

Şaşkınca ona baktım. Bu benim kardeşim olamazdı. Yani hiç benzemiyorduk.

Hızlıca bana sarılınca afalladım. Bende ona karşılık verdim. "Hoşgeldin."dedi. "Hoşbuldum."dedim şaşkınca. Yanımda duran Berk'e baktım. Bir yere kötü bakışlar atıyordu. "İyimisin?"diye fısıldadım kulağına. Kafasını sallamakla yetindi.

"İçeri geçin."diyip kapıyı sonuna kadar açtı. Ev çok büyüktü. Beyaz merdivenler, beyaz mermer, beyaz duvar, beyaz masa. Kısacası heryer beyazdı. Bizi salona yönlendirdi. Berk'in yanına oturdum. Arya da tam karşımıza.

"Bu Berk sevgilim."diyip onları tanıştırdım. Uzun bir sessizlik oldu. O sessizliği bozan ben oldum. "Tek mi yaşıyorsun?"diye sordum. Kafasını gülerek iki yana salladı. "Çağatay!"diye bağırdı. İçeriye uzun esmer bir çocuk girdi. Oldukça taştı. "Ne var?"diye kabaca sordu. Gözleri beni bulunca parladı. Arya bacağına bir tekme attı. "Kardeşim."diyip beni gösterdi. Çocuğun ağzı açık kaldı.

Tokalaştık. "Çağatay ben."diyip gülümsedi. Çaktırmadan Berk'e baktım. Ellerini yumruk yapmış bize bakıyordu. "Hayal. Memnun oldum. Bu da sevgilim Berk."diyip gülümsedim.

Berkle de tanıştıktan sonra uzun bir sohbete daldık. "Yani böyle bir kızın böyle bir kardeşi olacağını yıllar önce söyleseler götümle gülerdim."dedi Çağatay. Arya sinirlenip Çağatay'ın karnına dirsek attı. Sevgili olmadıkları belliydi. "Beni nasıl tanıdın?"diye sordum Arya'ya. Derin bir nefes aldı. "Ara sıra oralara geliyordum. Tabi Kahraman piçine çaktırmadan."diyip koltuğa yaslandı.

"Babam ve annem nasıl iyimi?"diye devam etti. Babamın öldüğünü bilmiyormuydu. Üzgünce Berk'e döndüm. Oda şaşırmıştı. Sonra gücümü toplayıp "Babam öldü Arya."diye mırıldandım. İlk başta gözleri ve ağzı irice açıldı. "Belliydi."diye mırıldanıp kafasını öne eğdi.

"Nasıl?" Diye bir soru yönelttim. "Uzun zamandır konuşmadık."dedi ve bana baktı.

Ben gözyaşlarını içine akıtır diye düşünürken o, dışına akıtmıştı. Hemde çok sessiz bir şekilde. Ben olsam hıçkırırdım, kırar dökerdim falan. "Annem nerde?" Diye sordu. Derin bir nefes aldım. "Yurtdışında teyzem ile birlikte."diye mırıldandım. "Anladım peki siz neden geldiniz?" Lan iyiki geldiniz diyeceğine 'neden geldiniz?'. "Babamın şirketi benim üzerime geçti. Odasındaki kasada bir mektub gördüm. İçinde senin hakkında şeyler yazıyordu. Bende geldim."diyip Berk'in elini tuttum.

Berk bana bakıp gülümsedi. Bende ona öpücük attım. "İyi."diyip gülümsedi. Çağatay bize 'odanız yokmu sizin?'gibi bir bakış fırlattı. Şirince gülümsedim. "Arya'yı almaya geldiniz?"diye soru sordu Çağatay. Başımı yavaşça aşağı yukarı salladım. "Bunu yapamam. Sizinle gelemem."dedi Arya.

Gözlerimi irileştirip Arya'ya baktım. "Bak sorun Çağatay'sa onu da götürürüz. Kesinlikle benimle gelmen gerekiyor Arya. Babama söz verdim. Ve ben sözümü tutarım."dedim sakince. Çağatay'a bakıp gülümsedi.