- 10 - Buluşma

2.5K 85 25
                                    

Okulda hiç bir şey olmamıştı. Hocaların bizi sık sık uyarması dışında. Öğretmenler, kurulu bir bomba gibiler. Kim onların fikrini değiştirebilir, veya kim değiştirmeye uğraşır? Duru ve Ayaz  dışında kimse itiraz etmedi. Zaten hocalar onları dinlemedi.

Okuldan çıkıp yürümeye başladık ve parka gittik. Eski okulumla yeni okulumun bu kadar yakın olması bana sorarsanız hiç iyi değil çünkü kardeş okullar ve eski okulumdaki sıfatsızlarla sık sık karşılaşıyorum. Bana acıyabilirsiniz. 

Herkes arabalara bindi. Tehlikeli olsa da kulaklığımı taktım ve motora bindim. Arkadan enerjik bir şeyler çaldığı için hızlı sürüyordum.  Canımı sürekli tehlikeye atıyordum. Bunu engelleyemiyordum. Maceracı bir yapım vardı. Risk almayı severdim. Ama riskle, macerayla tehlikeyi karıştırıyorum. 

Benden önce başlamalarına rağmen diğerlerini de geçtim.  Eh tabi ki ne sandınız, motorun kalitesi ve benim inanılmaz iyi şoförlüğüm. Heheh kendimi övmeyi seviyorum.  Biz neden her arabaya binişimizde yarış yapıyoruz bir türlü anlamıyorum. Bir şekilde yarış başlıyor. Ve her zamanda ben kazanıyorum. Kazanan belliyse neden savaşırsın? Ben de bilmiyorum onlara sorun. 

Yazar: Tabi mümkünse heheh

Aras arkamdaydı ve sürüyordum. Müziğin sesinden önüme geçen arabayı fark etmedim. Neredeyse çarpışacaktık. Ani bir refleksle motoru zıplattım ve durdum.  Bunu nasıl yapabildiğimi ben bile bilmiyordum. Etrafta ki herkes bana bakıyordu. Sonra hiç bir şey olmamış gibi sürmeye devam ettim. Korkmuştum ama belli etmemeye çalıştım. Bizimkiler de şoku üstlerinden attıktan sonra peşimden geldiler. Parkta durdum. Onlar da parka girdi. Kaydırağın ucuna oturdum. 

"Asya sen- nasıl yaptın!"

"Bilmiyorum."

"Bilmeden nasıl yapabiliyorsun?"

"İnanılmazsın."

Bunu Aras söyledi. Benim için hiç bir anlamı yoktu ama imalı söylemişti. Teşekkür ettim. Gülümsemeye çalışmadım bile- onun yaptığı gibi- . Sürekli söylüyorum ama bu halleri beni çok sinir ediyor. Soğuk davransın, görmezden gelsin ama böyle imalı imalı bakıp konuşmasın. 

Sohbet etmeye başladık. Alice'le Baran bakışıyordu. Ohh yeah New Shipp. 

Kağıt çıkarıp 'Shipler' yazdım.

1. Ayaz ve Pelin

2. Selim ve Duru

3.Baran ve Alice

Zeynep kulağıma fısıldadı. 

" Damla Ege'yle sevgili."

Şoku atlattıktan sonra yazdım.

4. Damla ve Ege

"Şeyi de yaz. Asya ve Aras."

Ona hafifçe vurdum. Ve kahkaha attım. İm- kan-sız. Biraz daha takıldık. Baran Alice'e göz kırptı. Alice, Baran'ı kovalamaya başladı. Ow yee. Baran'la Alice ilk günden beri bakışıyordu. Fark etmedim sandınız değil mi? Kaçar mı benim gözümden!

Hani filmlerde olur ya, iyi kız kötü çocuğa aşık olur. Çok klişe ve ben bundan nefret ediyorum. Filmlerde sanki iyi çocukları kimse sevmiyormuş gibi lanse ediyorlar. Yok öyle bir şey.  Neyse, Alice bu hikayede iyi kızdı, Baran ise kötü çocuk. 

Baran çapkındı, her kıza yavşıyordu. Bu özelliğini hiç sevmiyorum. Ama iyi çocuktu. Özel kişiyle tanıştıktan sonra değişebilirdi belki.

Ezik mi?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin