Ta jedna chwila,
Ten zew otchłani,
Gdy skrzydłem motyla
Też chciałbyś się zranić.
Te kilka westchnień
Na wagę złota,
Nim na śmierć tych istnień
Przejdzie ochota.
Czasem bym chciała
Ulec pokusie,
Pozbyć się ciała,
Na prostą wyjść w pulsie,
Pozostać wspomnieniem,
Dla ludzi płaczących,
Przejść w zapomnienie
I w trumnie skończyć.
CZYTASZ
Poezja Zagubionej Duszy
PoetrySmutna dziewczynka z kolbą i bagietką, Zbyt zwykła i nudna by zostać poetką, Pisze wiersze, żeby nie zabijać ludzi, Że ktoś ją polubi, wciąż biedna się łudzi. 30.01.2021 ~ #3 w kategorii #poezja
