Zamiast człowieka przytulam poduszkę,
Zamiast ramion otula mnie koc
I boję się stwora, co mieszka pod łóżkiem,
I pragnę tylko przespać tę noc.
Pod powiekami mieszka już ciemność,
I w myślach moich panoszy się sen,
Znowu kolejny dzień zmieni się w nicość,
Świadomość pożegna się ze świata złem.
CZYTASZ
Poezja Zagubionej Duszy
PoetrySmutna dziewczynka z kolbą i bagietką, Zbyt zwykła i nudna by zostać poetką, Pisze wiersze, żeby nie zabijać ludzi, Że ktoś ją polubi, wciąż biedna się łudzi. 30.01.2021 ~ #3 w kategorii #poezja
