Każdy w swym małym światku
Pełnym odcieni szarości
Nawet w łąkowym kwiatku
Chciałby doświadczyć radości.
W bliższym i dalszym zakątku
Od długiej równika obręczy
Każdy świat bez wyjątku
Lśni kolorami tęczy.
I każdy człowiek swój światek
Umieszcza między innymi,
Nie ważne, ile ma latek,
Ma swoje miejsce na ziemi.
CZYTASZ
Poezja Zagubionej Duszy
PoetrySmutna dziewczynka z kolbą i bagietką, Zbyt zwykła i nudna by zostać poetką, Pisze wiersze, żeby nie zabijać ludzi, Że ktoś ją polubi, wciąż biedna się łudzi. 30.01.2021 ~ #3 w kategorii #poezja
