Poezja Zagubionej Duszy

Okulary

Każdy widzi życie przez szybki
Ukryte w swoich oczach.
W różnych kolorach farbki
Lub cały swój światek w zniczach.

Czasem ten świat jest różowy
Od śmiechu i wesołości
Wtedy jest człowiek ciekawy
Życia i jego nowości.

Niektóre światy są szare
W odcieniach czerni i bieli
Zbyt proste metody są stare,
By ludzi w nich rozweselić.

Istnieją też szybki czyste,
Co świat pokazują prawdziwy
Są prawie przezroczyste,
Ich ludzi nic już nie dziwi.

Lecz żeby nie było opcji
Jednych od drugich oddzielić
Kolory szklanych emocji
Mają wiele odcieni.

Jeszcze we wczesnym stanie
Mieszają się szybki ze sobą
Więc każdy, gdy je dostanie
Jest niepowtarzalną osobą.