Zimno i pustka otulają duszę
Cienie w ciemności cicho się śmieją
Serce w zimowej tkwi zawierusze
Myśli niczego już nie rozumieją
Dłonie błądzą, dotyku spragnione
Umysł od ciała nie ma posłuchu
Świadomość pali piekielny ogień
Wiatr popiół zmiata w jednym podmuchu.
CZYTASZ
Poezja Zagubionej Duszy
PoetrySmutna dziewczynka z kolbą i bagietką, Zbyt zwykła i nudna by zostać poetką, Pisze wiersze, żeby nie zabijać ludzi, Że ktoś ją polubi, wciąż biedna się łudzi. 30.01.2021 ~ #3 w kategorii #poezja
Paraliż
Zimno i pustka otulają duszę
Cienie w ciemności cicho się śmieją
Serce w zimowej tkwi zawierusze
Myśli niczego już nie rozumieją
Dłonie błądzą, dotyku spragnione
Umysł od ciała nie ma posłuchu
Świadomość pali piekielny ogień
Wiatr popiół zmiata w jednym podmuchu.