Mówiąc do gwiazd,
Wsłuchując się w ciszę,
Szukając spokoju pośród ciemności,
Bez świateł miast,
Wpatrując się w kliszę
Z obrazem straconej, pięknej młodości.
Patrząc na czerń,
Rozlaną na wodzie,
Odbitą w spokojnej głębi jeziora
Wbijając cierń,
Odchodząc w zgodzie,
Gdzie człowiek dotrzeć nie zdoła.
CZYTASZ
Poezja Zagubionej Duszy
PoetrySmutna dziewczynka z kolbą i bagietką, Zbyt zwykła i nudna by zostać poetką, Pisze wiersze, żeby nie zabijać ludzi, Że ktoś ją polubi, wciąż biedna się łudzi. 30.01.2021 ~ #3 w kategorii #poezja
