Przemija czas, spływają łzy,
Dusza coś goni cierpliwie,
Zostawia żal minionych dni,
Wspomnienia zbiera łapczywie.
W gonitwie myśli ciągle trwa,
Ucieka od świata cierpienia,
Gdy idzie spać, cichutko łka,
Nie widzi, że coś się zmienia.
Wnet zjawia się w samotny dzień
Przyjazna, zmęczona dusza,
Przytula się, przegania cień,
I serce duszy porusza.
CZYTASZ
Poezja Zagubionej Duszy
PoetrySmutna dziewczynka z kolbą i bagietką, Zbyt zwykła i nudna by zostać poetką, Pisze wiersze, żeby nie zabijać ludzi, Że ktoś ją polubi, wciąż biedna się łudzi. 30.01.2021 ~ #3 w kategorii #poezja
