W myślach umarłam już setki razy,
W snach też samobójstw były tysiące.
Rozmyślam ciągle, czy ktoś się odważy
Wziąć duszę z tułaczki trwającej miesiące.
Nie wiem kim jestem, kim byłam, kim będę.
Tak sobie tkwię w mej milczącej chorobie
I myślę, że zanim tę wiedzę zdobędę
Będę się kładła we własnym grobie.
CZYTASZ
Poezja Zagubionej Duszy
PoetrySmutna dziewczynka z kolbą i bagietką, Zbyt zwykła i nudna by zostać poetką, Pisze wiersze, żeby nie zabijać ludzi, Że ktoś ją polubi, wciąż biedna się łudzi. 30.01.2021 ~ #3 w kategorii #poezja
