Proch

5 3 0
                                    

Siedzę, myślę i chcę umrzeć,
Chcę się znów obudzić w trumnie,
Poczuć śmierci zimne palce,
Nie czuć, że umysł wiruje jak w pralce.
Obrócić się w proch i nagie kości,
Oddać świadomość w ramiona nicości,
Zamknąć oczy ostatni raz, na zawsze,
Poczekać aż czas ślad po mnie zatrze.

Poezja Zagubionej DuszyOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz