Nie tak szybko

Babskie rozmowy

Pov: Klaudia

Poszłyśmy wszystkie trzy na piętro. Weszłyśmy do pokoju i zamknęłyśmy drzwi. Byłam bardzo ciekawa, co dziewczyny chciały się o mnie dowiedzieć.

Klaudia: No więc, co chciałybyście o mnie wiedzieć?

Karolina: Ile masz lat Klaudia?

Klaudia: 16.

Karolina: Oki, a jakie masz pasje?

Klaudia: Głównie akrobatyka.

Kasia: Takk. O jejku, gdybyś widziała, co ona potrafi...

Karolina: Tak? Pokażesz coś?

Klaudia: No ok.

Zaczęłam zwykłym aerial'em. Proste, ale mina Karoliny bezcenna.

Kasia: A kręgosłupa, to Klaudia nie ma wcale.

Karolina: Mówisz? Jakoś nie chce mi się wierzyć.

Klaudia: Nie wierzysz? To patrz.

Kasia: No i?😂

Karolina: O

Ja i Kasia zaczęłyśmy się śmiać, bo Karolina osłupiała.

Klaudia: No to ten😂😂😂

Kasia: A, właśnie! Klaudia, masz jeszcze jakieś ukryte talenty?

Klaudia: Nom hahah

Kasia: A jakie?

Karolina: Yyyy... Nie wiem, czy jestem na to gotowa xD.

Klaudia: No np. układam kostki Rubika, mam ultra pamięć do cyfr...

Karolina: WoW! To dużo

Klaudia: I zapamiętuje tablice rejestracyjne samochodów.

Kasia: Że co?😂

Klaudia: No tak. W sensie jak widzę więcej razy jeden samochód, to pamiętam rejestrację. A tak normalnie, to wiem, czy widziałam już chociaż raz ten samochód.

Kasia: Podziwiam. A teraz mam inne pytanie.

Klaudia: Słucham

Kasia: Czemu nie chciałaś wcześniej powiedzieć o tym tatuażu i że masz chłopaka?

Karolina: Co? Jaki tatuaż?

Klaudia: No bo widziałam, że Paweł mega mnie polubił.

Kasia: No to akurat zauważyłam.

Klaudia: No i nie chciałam, żeby miał do mnie jakiś ogromny dystans z tego powodu...

Kasia: Jaki dystans?

Klaudia: No, że skoro mam chłopaka, to będę ich unikać itd...

Karolina: Ale już Paweł o tym wie?

Klaudia: No tak, powiedziałam mu, żeby nie poszedł o krok za daleko...

Karolina: Wiem o co chodzi, rozumiem.

Klaudia: A nie będzie Wam przeszkadzało, jak zadzwonię teraz do niego i mu to wszystko powiem?

Kasia: Jasne, że nie!

Karolina: Dzwoń śmiało.

Klaudia: Oki.

*rozmowa telefoniczna*

K: Hejka

Ł: Hej, super, że dzwonisz! Co u Ciebie?

K: Dzwonię z informacją do Ciebie.

Ł: Jaką?

K: No, bo tu już wszyscy wiedzą, że jesteśmy razem. Wybacz, usiałam im to powiedzieć...

Ł: Jacy wszyscy? Tam w Warszawie?

K: Tak, przepraszam...

Ł: Ale przecież nic się nie stało, nie płacz.

K: Nie jesteś zły?

Ł: Nie, nie jestem. A jak tam Wam mija czas?

K: Akurat teraz z dziewczynami sobie rozmawiamy.

Ł: Jakimi dziewczynami? Przedstawisz? Może są jakieś wolne?

K: Nie przesadzaj.😂 A tak wgl, to Kasia i Karolina.

Ł: O, a czy drogie panie mnie słyszą?

K: Nie xD

Ł: O, to tak nie może być.

K: Teraz Cię słyszą.

Ł: Witam, a panie to zajęte, czy wolne?

K: Łukasz!

Ł: No co?

K: Nie przeginaj.

Ł: Oj tam, się przejmujesz.

K: Y dobra, może będę kończyć.

Ł: A szkoda... No to papa.

K: Pa.

*po zakończonej rozmowie*

Klaudia: Sorry za niego, odwala mu, jak zwykle.

Kasia: Spoko, ma przynajmniej poczucie humoru.

Klaudia: A ja mam do Was pytanie.

Kasia: Jakie?

Klaudia: Myślicie, że Paweł jest za to zły?

Karolina: Nie sądzę.

Kasia: No, na pewno nie jest zły.

Klaudia: Oby...

Kasia: Nie przejmuj się, on to zrozumie.

Karolina: No właśnie, chwilka i będzie dobrze.

W tym momencie do pokoju wszedł Paweł.