Be With You

Kabter 4

Naalimpungatan ako dahil sa bigat ng aking nararamdaman sa aking pang ibabang braso. Dahan-dahan ko namang iminulat ang aking mga mata, binuksan ko ang maliit na ilaw sa aking kabilang bagahi. Pinikit ko ang aking kaliwang mata dahil sa silaw na nadama.

Nang maka-adjust na ko sa sinag, tinignan ko ang kanang bahagi ko, kung saan naging dahilan ito ng pagkatigil ko. Nadatnan ko si mama na nakaunan sa 'king braso, nawala yung bigat na naramdaman ko sa parteng iyon nung makita ko yung mukha ni mama. Yung mukha na pinamana n'ya din sa 'kin.

I can she her dark and bags under her eyes. I know she's tired, but she still visit me here. I can feel my eyes, tearing up. I look up to stop it then I look at her.

If ever this is a dream, I don't want to wake up, just to see her here, beside me.

I kissed her forehead and mumbles I love you's. Bahagyan napagalaw si mama, inilayo ko ang sarili ko. I afraid I'm gonna wake her up. I take close the open lamp beside me at dahan-dahang nahiga, naka-ulo pa din si mama sa braso ko. A small smile but genuine crept on my lips.

"I'm so thankful to have you... Mama,"

Nagising at napatayo akong bigla nang maramdaman kong may gustong lumabas mula sa 'king bibig. Ramdam ko ding may humawak at umalalay sa 'kin. Di ko na din namalayan na nailabas ko na pala ang dapat ilabas mula sa 'king bibig.

Eto na ba yung tinatawag nilang morning sickness? Grabe, ang sakit sa lalamunan tapos para gustong lumabas nung intestine ko.

Pinahid ko ang kumawalang luha sa 'king magkabilang gilid ng mata. Ang intense naman kasi nung pagka-vomit ko, nahihilo pa din ako pero dahil sa taong tumulong sa 'kin, medyo na lang. Dahil na din siguro, wala nang nakatikas sa 'king buhok.

Nadama ko ding merong mahina at banayad na humahaplos sa 'king likod upang mapagaan ang aking sarili. When I felt it, I feel safe and everything will be alright. The same feeling when I'm always with my... mom.

Tapos na ako nang mapahinto sa reyalisasyon. Bakit ngayon lang pumasok sa kokote ko na nandito s'ya? She's real and she's here, taking care of me.

"Ma, you're here..." nanggigilid ang luhang wika ko sa kanya. I thought it's just a dream. I look at her carefully, held her face and I covered my face in her chest while hugging her. I didn't have a chance to see her yesterday, I want to cherish this moment.

"Hey baby, I'm sorry about what happened last day..." rinig kong pagsisismula n'ya. I remembered how she walked away from me when I said those words. I really don't know the 'guy'.

"Still, I'm sorry because I'm reckless. I did disappoint you, I hope you forgive me, Mama." at mas lalo ko pang idinikit ang sarili sa kanya. My only wish is that my mom could forgive me.

"I already did. We can't get it back, andyan na 'yan... but please sweetie, stay healthy and stay with us, okay?" she softly said. "I can't lose you forever." I hugged her tightly and whispers.

"I will,"

I will always stay with you Ma, you won't lose me. I promise, I will fight this. And this baby, it's already, may own flesh. I won't lose him, I will love him all my heart.