Be With You

"Hey Stefie, can you buy me some foods? If it's okay, I want some watermelon, like two whole pieces, a macaroons, ice cream pistachio flavor, 2 lasagna with many garlic bread and also-" di pa 'ko tapos sa sinasabi ko, nagsalita s'ya. I'm craving, I want to eat those foods. I saw it in the tv, I can't wait to eat those.

"Hoy babae! May patago ka ba sa 'kin at ang dami nang pinapabili mo?" bulyaw n'ya. I rolled my eyes then naiiyak na sinagot s'ya. I don't know why I'm being like this. It's been a week na ganito ako, shifting yung mood ko.

"Wala pero-" awa-awang sabi ko pero pinutol n'ya muli ako. Medyo naiinis naman din ako nang putulin n'ya kong muli. I keep my self calm. Self, just be calm. Ganyan talaga si Stefie, ikaw na mag-adjust.

"Wag mong sabihin..." pa-suspense na wika n'ya.

"Sabihin what?" medyo iritadong wika ko. Can she just be straight to the point? I'm tired and kinda sleepy, naka-upo lang naman ako at kagigising pa lang. Tanghali na din.

"Are you buntis?" pasigaw na tanong n'ya mula sa kabilang linya. Napakunot ang noo ko.

"Girl pano naman ako mabu-" napahinto ako, binilang ko ang araw kung nagkaroon na 'ko ng period this month. I know that every first week of the month magkakaroon ako pero isang linggo na 'kong wala. But then, in my past menstruation may buwan or 1 month akong walang period kasi irregular ako. So I think di naman ako buntis. Isang linggo pa lang naman.

I shrugged to that though, I hold my chest and release a heavy sigh, I felt relieved.

Medyo kinabahan konti.

Umiiyak akong pinanonood ang palabas sa tv. Hawag-hawak ko ang tissue na ipinamumunas ko sa luhang tumutulo. Nagkalat na din ang mga tissue sa paligid ko. Kalahating oras na ata akong umiiyak dahil namatay yung bida tapos iniwan pa s'ya.

Di ko mapigilan at tumulong muli ang luha ko, mahina lamang akong umiiyak at pinupunasan ang mga luha. Sumisinghot na din ako.

"Madam, Eto na po ang pinabili n'yo!" sarcastic na rinig kong ani Stefie habang kumekembot-kembot pa. Napatingin naman ako sa kanya at dali-daling lumapit sa kanya.

Rinig kong sinabihan n'ya yung mga nagbitbit na ilagay sa kusina yung binili n'ya at ihanda habang papalapit ako sa kanya.

I half run towards her. "Omg, Thank you so much! The best ka talaga!" and I hugged her tightly. She pat my back and said she can't breathe. I murmured sorry and giggled.

She look at me seriously in the eye. "What happened? Who hurt you? say it." she seriously said.

I chuckled and hang my arm in her nape. "Hey easy, the movie is tragic that's why." I wipe those teardrop remaining in my face.

After we ate. Inaya ko s'yang mag-mall para mag shopping. I want to buy some dresses. I'm being into it lately. I felt free when I'm wearing it.