kafamda oluşan ve bir türlü yazamadığım hikayeleri bir araya topladığım kocaman bir saklama kabı. içinde herkesi bulacağınız gibi kendinizi de bulmanızı isterim.
not: kısa hikayelerden oluşmakta, üyeler ve konular birbirinden bağımsız ilerlemektedir.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"hadi mumları üfle, shotaro!" shotaro, babasının yardımıyla sandalyenin üstüne çıktı ve minik ellerini masaya bastırarak eğildi pastaya doğru. "bir dilek tut!" dedi en sevdiği teyzesi. gülümseyerek ona baktı, bu teyzesini diğer teyzelerinden daha çok seviyordu çünkü istediği kadar patates kızartması yemesine izin veriyordu. ailecek onların evine gittiklerinde shotaro'nun favori teyzesi, shotaro'nun tabağına daha çok patates kızartması koyuyordu her seferinde.
shotaro, favori teyzesini kırmadı ve tıpkı kendisi gibi minicik olan gözlerini kapatıp bir dilek diledi.
babamın geçen gün gördüğümüz topu bana almasını istiyorum! ve annemin kucağında uyumayı! ve kuzenlerimi futbolda yenmeyi! ve, ve bir de en favori teyzemin yaptığı kocaman çikolatalı pastayı yemek istiyorum! ve bir d-
"shotaro, mumlar eriyor." dedi annesi yumuşacık sesiyle. kızmadı, gözlerini kısarak gülümsedi shotaro'ya. shotaro ise dileklerini dilemeyi çabucak bitirdi ve pastadaki dört muma üfledi tüm gücüyle.
"ne diledin?" dedi en favori teyzesinin büyük oğlu yuta. "söylenmez," dedi shotaro bilmiş bilmiş. minicik işaret parmağını havaya kaldırıp iki yana salladı. annesi akşam olduğunda shotaro'nun eve gelmesini istediğinde, shotaro itiraz ederse annesi hep böyle yapardı. iki yana sallardı başını ve işaret parmağını.
"tamam tamam," dedi yuta gülerek. minik shotaro yavaş yavaş büyüyordu ve onunla futbol oynamak için sabırsızlanıyordu yuta da.
shotaro, en sevdiklerinin ona hediye vermek için sıraya girdiğini görünce kıkırdadı. hala sandalyenin tepesinde duruyordu ve birazcık yüksek olduğu için aşağıya kendi başına inemezdi. bu yüzden minik parmakları masaya sımsıkı tutundu ve sandalyeye pat diye oturdu. shotaro'nun annesi ise onu izliyordu. henüz dört yaşına giren oğullarını kucağına ilk aldığı anı hatırlıyordu, zaman onun için çabucak geçmişti.
başarıyla sandalyeye oturan shotaro, sıranın başında hediyesini vermek için onu bekleyen babasına baktı ve gülümsedi. babası da karşılık olarak ona yaklaştı ve başının üstüne küçük bir öpücük kondurdu. "ne kadar istediğini biliyoruz," dedi babası hediye paketini shotaro'ya uzatırken. annesi de babasının yanına geldi, ikisi de parlak gülümseleriyle shotaro'ya bakıyorlardı. shotaro kocaman paketi hızla hediye paketini açtı ve çok istediği topunu gördü. "aman tanrım," dedi fısıltıyla. dudakları şaşkınlıkla aralanmıştı, dileğinin bu kadar çabuk gerçekleşmiş olması onu daha da şaşırtıyordu.
"yuta ile bahçede oynarsınız," dedi annesi shotaro'nun başını okşarken. shotaro başını sallayıp hızla yuta'ya döndü ve gülümsedi. yuta da karşılık olarak ona kocaman gülümsemişti.
"sıra bende," dedi en favori teyzesi. annesiyle babasını itiyormuş gibi yaptığını görünce shotaro kıkırdadı. annesiyle en favori teyzesi bazen kavga ediyorlarmış gibi yapıyorlardı ve gerçekten komik oluyordu. shotaro bir keresinde o kadar çok gülmüştü ki karnı ağrımıştı.
"güzel oğlan shotaro'ya onu bu soğuk havalarda ısıtsın diye atkı ördüm."
"teyze!" dedi shotaro sevinçle. teyzesinin shotaro'nun boynuna sardığı atkıda gülümseyen kardan adamlar vardı. teyzesi atkıyı o kadar uzun örmüştü ki, atkı shotaro'nun boynunun etrafında birkaç tur dönmüş ve yanaklarını sıkıştırmıştı. anne babası onun bu haline gülerken en favori teyzesi, shotaro'nun daha çok ortaya çıkmış yanaklarını öptü ve koltuktaki yerine döndü.
"şimdi sıra bende." dedi yuta'nın babası. "teyzen atkı örünce ben de sana eldiven aldım."
"teşekkür ederim!" dedi shotaro sevinçle. yuta'nın babasından aldığı eldivenleri minik ellerine geçirdi ve annesine baktı. "çok yakıştı!" dedi annesi gülümseyerek. shotaro, sıcaktan terlemeye başlarken ve yanakları iyice kızarırken yuta ona yaklaştı. sıradaki son kişi oydu. "ben de sana bir bileklik yaptım," dedi gülerek. shotaro, yuta'nın gülümsemesini seviyordu. onunla birlikte bisiklet sürerken düştüğünde bacağı acıyor olmasına rağmen yuta ona gülümsediğinde acısı hafiflemiş, o da yuta'ya gülümsemişti.
shotaro hediye paketine özenle sarılmış bilekliği aldı ve zarar vermemeye çalışarak açtı. "teşekkür ederim!" dedi kıkırdayarak. yuta, bilekliği shotaro'nun incecik bileğine takarken shotaro yuta'ya baktı. "ne yazıyor?"
"sonsuza kadar en iyi arkadaşlar," dedi yuta. "bak bende de var."
shotaro şaşkınlıkla araladığı dudaklarını büyük bir gülümsemeye çevirdi ve minik kollarını yuta'nın etrafına doladı. "teşekkür ederim!"
殷
"yazık kadıncağıza," dedi shotaro'nun en favori teyzesi. saat geç olmuştu, shotaro'nun doğum gününün bitmesine yalnızca on beş dakika kalmıştı. minik shotaro annesinin dizlerine başını koymuştu ancak henüz tam olarak uykuya daldığı söylenemezdi, hala annesiyle teyzesinin konuşmalarını hayal meyal duyabiliyordu.
"onun için saçını süpürge etmişti," dedi annesi, shotaro'nun başını okşuyordu bir yandan da.
ne? dedi shotaro. bir anda annesi ve teyzesinin bahsettiği ama kendisinin daha önce görmediği kadını hayal etti, sonra da saçlarıyla yeri süpürdüğünü düşündü. nasıl yani? dedi shotaro hayal ettiği görüntüye bakarak.
neden saçlarını süpürge yapmış ki?
hayal ettiği kadın kafasını eğerek saçlarıyla etrafı süpürmeye devam etti, shotaro ise bu görüntüye daha fazla dayanamadı ve gülümsedi. çok komik görünüyor! dedi kendi kendine.
annesi fark etmese de shotaro'nun en favori teyzesi, shotaro'nun gülümsediğini görünce kız kardeşine başıyla işaret etti. "kim bilir ne görüyor rüyasında." dedi gülerek.
"çok yoruldu bugün, suyu çıktı adeta." dedi annesi gülümseyerek. shotaro ise daha çok gülümsedi.
suyu mu çıktı? hayalinde kendi kollarını parmaklarıyla sıktı ve yerlerin ıslanmasını izledi. vay canına! dedi heyecanlanarak. suyum çıkıyor!
"biz artık gidelim," dedi shotaro'nun en favori teyzesi. yuta, yuta'nın ve shotaro'nun babaları içeriye adımladı. kısa bir vedalaşmadan sonra onlar evden ayrılırken shotaro'nun babası koltukta uyuyan shotaro'yu kucakladı ve odasına götürdü.
shotaro ise komik hayallerini düşünüp gülümserken çoktan uykuya dalmıştı.
şimdi shotaro'yu böyle hayal edip ağlama vakti...sıradaki...ten...(╥﹏╥)
