His Scars || Minsung

o t u z a l t ı .

akşam yemeği sahnelerini medyayla birlikte okuyun çok iyi oluyor 😗😗✌✌🤭🤭 i love y'all 🖤🖤 iyi okumalarrrr

"Moonjin?!"

"Hey Jisung." El sallayarak selam verdi. 

Jisung'un annesi sevinçle "Oh siz ikiniz zaten birbirinizi tanıyor musunuz?" dedi.

Jisung konuşamıyordu, hareket edemiyordu, şok olmuştu. Moonjin'in, annesiyle iş arkadaşı olan kadının oğlu olmasının hiçbir yolu yoktu. Onu takip eden ve tehdit eden kişinin yemek masasında oturmasına kesinlikle imkan yoktu. 

"Evet tanıyoruz! Aslında bir bilim projesinin ortağıyız." Moonjin, böyle bir nezaketle, bunun herkesi kandırabileceğini ve ilk başta Jisung'u kandırdığını söyledi, ama şimdi daha iyi biliyordu. Moonjin'in sahte masumiyetinin ardındaki karanlık gerçeği biliyordu. 

"Oh, yani siz zaten arkadaş olmalısınız." dedi Moonjin'in annesi. 

"Evet öyleyiz!" 

"Jisung?" Annesi seslendi. 

Çocuk, annesi adını söyleyene kadar daldığını fark etmemişti bile. Masanın etrafına baktı ve herkesin kendisine baktığını gördü. Jisung'un gözleri annesine takıldı ve kız kardeşinin yanındaki yemek masasına oturmadan önce gülümsedi.

Jihyo küçük erkek kardeşine baktı, kardeşi onun bakışlarını hissedebiliyordu, ama görmezden geldi. Jihyo Jisung ile ilgili bir sorun olduğunu biliyordu. Moonjin'i yemek masasında otururken gördüğünde başlamıştı her şey. Yüzünün nasıl solduğunu ve ağzının şok içinde nasıl açıldığını görmüştü. Jisung, Moonjin hakkında kimsenin bilmediği bir şey biliyordu, ama neydi? 

Jisung masanın çevresine baktı. Babasıyla ablasının arasında oturuyordu, annesi ve abisi masanın iki ucundaydı. Önünde Moonjin vardı, küçük kardeşi ile annesinin arasındaydı. Şef yiyecek ve içecekleri çoktan önlerine koymuştu, ama önünde oturan Moonjin yüzünden Jisung'un iştahı yoktu.

"Kocam bugün burada olamadığı için üzgünüm, maalesef ofiste yapacak işleri vardı." Moonjin'in annesi özür diledi. 

"Oh hayır sorun değil! Belki tekrar o varken yemek yiyebiliriz." Jisung'un babası cevapladı. Jisung bunun asla olmayacağını umdu ve dua etti. Tekrar Moonjin'in önüne oturup oturmayacağını bilmiyordu.

"Onları hiç tanıtmadım, ama bunlar çocuklarım, Moonjin ve Taehong." 

'Şeytanı evlat edindin ve farkında bile değilsin.' Jisung kendi kendine düşündü. 

"Ah bunlar da benimkiler, Younghyun, Jihyo ve Jisung." 

"Peki, birbirinizi nasıl tanıyorsunuz?" Moonjin öylesine sordu, cevabı zaten biliyordu. 

"Annen ve ben bir süredir iş arkadaşıyız." Jisung'un annesi yanıtladı. 

"Ailelerimizin birbirleriyle tanışmasını istiyorduk ama şimdiye kadar hiç vaktimiz olmamıştı." 

"Moonjin, JYP Lisesini nasıl buldun?" Jisung'un babası sordu.

"Ah, şimdiye kadar güzel. JYP'ye yeni transfer oldum ve tabii ki herkes gerçekten çok misafirperverdi. İlk projemde Jisung ile ortak olduğum için gerçekten şanslıydım." Moonjin gülümsedi. 

Jisung yemek çubuklarını daha sıkı kavradı. 'Öğretmenlerden benim siktiğimin ortağı olmamı isteyen sendin.'

"Oh, transfer mi oldun? Nereden?" 

"Big Hit Lisesine gidiyordum." 

"JYP'ye nasıl transfer oldun? Oraya gitmeni ne sağladı?" Jihyo sordu.