His Scars || Minsung

y i r m i y e d i .

birkaç hafta sonra

Nihayet cuma günüydü ve Jisung bundan oldukça memnundu. Felix ile okula geldiğinde, arkadaşlarının ve erkek arkadaşının dolabının yanında durduğunu gördü.

"Hey millet!" Seungmin herkesin dikkatini çekerek bağırdı. Okul, gerçekten onların Minho, Hyunjin ve Changbin ile çıktığı gerçeğine hâlâ alışmaya çalışıyordu. Okuldaki en zeki çocuklarla çıktıklarından bahsetmiyorum bile, kimse bunun olacağını tahmin etmezdi. Stray Kids kendilerine o kadar yatırım yapmış gibiydi ki, öğrenciler hiçbir zaman biriyle çıkacaklarını bile düşünmemişlerdi. Jisung, Seungmin ve Felix'in neden bu kadar özel olduğunu ya da onlara nasıl bu kadar yaklaşabildiklerini kimse bilmiyordu ve sormaya çok çekiniyorlardı.

Jisung ve Felix arkadaş gruplarının yanına doğru yürüdüler ve Minho erkek arkadaşını yanağından bir öpücükle selamladı, bu da çocuğun gözlerinin parlamasına neden oldu.

"Hey, sabahın nasıldı?" Minho, erkek arkadaşının omzuna bir kol doladı.

"Daha iyi olmak üzere." Jisung yanıtladı.

Minho başını yana eğdi ve kaşlarını kaldırdı. "Gerçekten mi? Niyeymiş?"

"Çünkü bugün cuma ve birlikte takılacağız."

"Ya bu akşam meşgulsem?"

"Oh. O zaman sorun değil." Jisung suratını asarak ruh halinin biraz düştüğünü hissetti. Minho, erkek arkadaşının surat asmasını öpmekte hızlı davrandı.

"Sadece şaka yapıyorum, surat asmaya gerek yok. Okuldan hemen sonra bir şeyim var ama ondan sonra tamamen seninim." Minho gülümsedi.

Jisung, Minho'yu hafifçe itti. "Sen bir pisliksin."

Minho kıkırdadı ve Jisung'u kucakladı. "Üzgünüm bebeğim." Tatlı sözü duyan Jisung, artık Minho'ya sahte kızgın kalamazdı. Yanaklarının yandığını hissetti ve yüzünü erkek arkadaşının boynuna sakladı. Minho, Jisung'un yanaklarından boynuna yayılan ısıyı hissedebiliyordu ve sevimli erkek arkadaşına kıkırdadı.

"İkiniz flört etmeyi bırakın." Chan'ın sesiydi. Jisung arkadaş grubuna baktı ve herkesin yüzünde iğrenç bir ifade vardı.

"Kapa çeneni Chan hyung. Changbin, Hyunjin ve ben izlemek zorunda kalırken son üç yıldır Woojin hyung ile bunu yapmamış gibi davranma." Minho geri cevap verdi.

"Doğru söylüyor." Changbin kabul etti.

"Evet, haklı." Hyunjin homurdandı.

Chan gücenmiş gibi davranarak elini göğsüne koydu ve Woojin diğerinin şakağını öptü, "Bebeğim, sadece sessiz kalmalıydın." Güldü.

Jisung sohbete kıkırdadı, etrafına baktı. Seungmin Hyunjin'in yanında ve Felix elbette Changbin'in yanında duruyordu. Jeongin tek başınaydı, ki bu hafta ilk değildi. Yedam bir sebepten dolayı gruptan uzaklaşmaya başlamıştı. Çarşamba günü başladı, sabah grupla birlikte değildi. Jisung ilk başta hiçbir şey düşünmedi ama sonra öğle yemeği geldi ve onlarla da oturmadı. Jeongin'in yüz ifadesinden, aşkının neden birdenbire yüzüstü bırakıldığını bilmediğini anlayabiliyordu. Jisung, Yedam'ın kötü olduğunu düşünmemeye çalıştı, ancak Jisung kafeteryaya baktığında, onu başka adamlarla başka bir masada otururken gördü. Muhtemelen diğer arkadaşlarıydı? Jisung bilmiyordu ve Jeongin'in buna gerçekten üzüldüğünü söyleyebilirdi.

Perşembe günü de aynıydı. Yedam yoktu. Öğle yemeğinde aynı kişilerle oturdu ve Jisung, Jeongin'in yüzüyle ve ruh halindeki ani düşüşünün, onun ruh halini olumsuz etkilediğini anlayabiliyordu. Fark eden tek kişi değildi, Seungmin ve Felix de fark etmişti, hepsi küçük oğlan için endişelendiler. Hepsi erkek arkadaşlarına sormaya karar verdiler ama aynı cevabı aldılar: