His Scars || Minsung

y i r m i s e k i z .

Beklettiğim için özür dilerim. Medyaya çok güzel bir şey bıraktım, umarım dinlersiniz. Hatalarımı gördüğünüzde lütfen belirtin, iyi okumalar :)

-

"Bunu bana söylemeni dört yıldır bekliyordum. Ve sana inanmak istiyorum, ama inanamıyorum ve inanmayacağım. Ne yapmaya çalıştığını biliyorum ve buna kanmayacağım."

Jeongin, Yedam'a bakmıyordu ama bu sözlerin diğerini dondurduğunu hissedebiliyordu. 'Çıldırdım mı? Tek istediğim buydu ama kabul edemiyorum. Bir şeyler doğru görünmüyor. Hiçbir şey mantıklı değil. Kesinlikle benden bir şey saklıyor ve bunun iyi bir şey olmadığını biliyorum.' Jeongin kendi kendine düşündü.

"N-ne? Neden? Neyi yanlış yapıyorum?"

Yedam fısıldadı, sanki ağlayacakmış gibi sesi inceydi, ama Jeongin onun gerçekliğini anlayamayacak kadar paranoyaktı.

"Bunların hepsi yalan, sadece duygularımla oynuyorsun. Aslında benden hoşlanmıyorsun, bu mantıklı değil. Benden nasıl hoşlanırsın? Son üç gün beni terk ettin ve diğer çocuklarla takıldın. Bana onlarla takılacağını söyleseydin pek dert etmezdim, ama beni tanımıyormuşsun gibi davrandın ve beni tamamen görmezden geldin. Bir konuda ihtiyacın olmadıkça benimle bağlantını kestin. Ders sırasında bile bana bakmadın. Yanlış bir şey yaptığımı ve batırdığımı düşünmeme sebep oldun. Beni başından savıp sonra birden benden hoşlandığını söylemen adil değil çünkü bunu demek istemediğini biliyorum. Benden sıkıldığın için beni görmezden geldiğini biliyorum. Muhtemelen diğer arkadaşlarınla ​​beni kendine aşık edebileceğine dair bir iddiaya girmişsin, böylece kendimi tamamen aptal yerine koyabilirim. Çünkü son zamanlarda neden böyle bir pislik gibi davrandığına dair tek mantıklı açıklama bu."

Jeongin derin bir nefes aldı ve gözlerini kapadı, gözyaşlarının geldiğini hissetti. "Ve acıtıyor çünkü ben çoktan sana aşık oldum." Sesi zayıf geliyordu.

Devam etmeden önce gözlerini açtı ve Yedam ile göz teması kurdu. "Senden gerçekten hoşlanıyorum ve son dört yıldır senden çok hoşlanıyorum. Yani duygularımla oynamayı ve bana yanlış umut vermeyi bırakabilirsin. Artık rol yapmaya devam etmek zorunda değilsin, zaten kazandın." Jeongin'in sesi sonunda göz temasını kesip ilk gözyaşlarını dökerken çatladı.

Yedam orada şok içinde durdu. Ne duymayı beklediğini bilmiyordu ama bu kesinlikle değildi. "B-ben rol yapmıyorum. Bahis falan yok ve senden asla bıkmam." Yedam, Jeongin'e yaklaşarak sessizce söyledi ama diğer çocuk geri çekildi.

"Öyleyse neden beni görmezden geldin?" Sesi titrerken Jeongin'in yüzüne daha fazla gözyaşı düştü.

Yedam gözyaşlarını silmek için uzandı ama Jeongin, Yedam yaklaşamadan tekrar uzaklaştı. Çocuk içini çekti, "Diğer adamlarla neden takıldığımın gerçeği, bana yardım ediyor olmalarıydı. Sana olan hislerimi anlamamda yardım ediyorlardı."

Yedam devam etmeden önce derin bir nefes alırken Jeongin keskin bir şekilde nefes aldı, "Jeongin seni lisenin ilk yılından beri seviyorum, ama diğerleri gibi küçük bir aşk olduğunu düşünmüştüm, bu yüzden fazla kafa yormadım. Yavaş yavaş fark ettim ki sana olan aşkım çok daha uzun sürdü, bu yüzden bu yıl bir şeyler yapmaya karar verdim. Öğretmenimize matematikte özel hoca bulabilir miyim diye sordum çünkü sen en iyisiyken bana ders vermeni isteyeceğini biliyordum bu yüzden her şey güzelce ilerledi." Bir nefes almak için durakladı, "Seninle ne kadar vakit geçirdiysem, sana karşı hislerim o kadar güçlendi ve daha önce hiç böyle hissetmedim, bu yüzden diğer arkadaşlarıma tavsiye için gittim. Bu yüzden çarşamba günü onlarla takıldım. Şansımı denemem ve sana teklif etmem gerektiğini anlamamda yardımcı oldular. Sonra dün ve bugün, onlarla tekrar takıldım çünkü sana nasıl çıkma teklif edeceğim konusunda bir plan oluşturmak için yardımlarına ihtiyacım vardı. Sana sormanın mükemmel yolunu planlamama yardım ettiler. Ve derste sana bakamazdım çünkü eğer sana çok uzun süre bakarsam gerilir ve çok kötü kızarırdım."