9•

64 3 0
                                    

Aynı kişiler,aynı mekanlar,
aynı duygular
Ve aynı hikayeler...
Zaman değişse de onlar değişmeyecekti.
***

İki yıl geçmişti onsuz. Ondan ayrılışım,ailemden ayrılışım,tanıdığım ve sahip olduğum her şeyden vaz geçip gitmiştim. Belki sebebi oydu ama bir tek onu delice özlüyordum. Yerle bir eden o iken neden ondan kopamıyordum? Ona karşı nefret diye adlandırıdığım duygu bile onu gördüğüm an yok olmak için sabırsızlanırken kendimi zor tutmuştum. Kokusunu içime çektiğimde sanki bu iki yıl boyunca hep uyuyakalmıştım. Neden şimdi ağlıyorum? Neden suçlu benmişim gibi acı çekiyorum.

Düğün günü 15 Şubat:

Heyecandan uyuyamıyordum. Sabahın dördü olmuş ve gözüme gram uyku girmiyordu. Saatler kalmıştı düğünüme. Hayal ettiğim an kalbim öyle bir çarpıyordu ki sesi karşıdaki odadan duyulabilirdi.

Ailemden üniversite yıllarında ayrı ev tutmuştum ama üniversiteden sonra kendi isteğimle eve dönmüştüm. Dayanamamıştım onlarsız. Tartıştığımız zamanlar bir elin parmağını geçmezken ve onların sevgisi sadece bana aitken istemiyordum ama artık beni ailem gibi seven ya da sevdiğine inandığım kişi var.

Yataktan kalktım ve banyoya gittim. Suyu açıp yüzümü yıkadım. Sonra bununla ayılamayacağımı anladım ve duş almaya karar verdim.

Suyu ayarladıktan sonra altına girdim. Su vücudumu ıslatırken buharı dolduruyordu burayı. Düşünmemeye çalışırken suyun rahatlılığı ile gevşemiştim.

"Ayşin!"

Annemin odayı doldurduğu ses,beni ürkütmüştü.

"Ayşin! Nerdesin?"

Uzay boşluğundayım vsfgfnysdhd.

Duşumu aldıktan sonra pembe bornozumu giydim. Annem banyonun kapısını tıklatmıştı. Kapıyı açtım.

"Sultan Hanım noluyor,ne bu telaş?"

Babannemin taklidini yaptım. Annemin yüzü sirke satıyordu fakat taklidimden sonra göz devirdi. Zengin olsan da kayınvalideyle anlaşılmıyordu hdhdhd Gülmem kesildi çünkü artık benim de kayınvalidem olucaktı. Çünkü düğüne bir hafta kala Görkem'in annesi gelmişti. Bi ara bahsetmiştim annemle her şey onların yaptığı ve benim sadece gelinliğimi seçtiğimi.

"Sabahtan beri sana sesleniyorum neden cevap ver miyorsun?"

Annemin seslenişi ile ona döndüm.

"N'oldu?" Dedim.

"Gelinliğini al da kuaföre gidelim. Mina da direk kuaföre gelecek galiba."

Ona döndüm.

"Saat kaç ki?"

Omzuma bir tane vurup:

"Sekize geliyor kaç olacak!"

Dört saattir duş mu alıyordum?

"Tamam da açım ben? " sorar bir şekilde sordum.

"Biliyordum böyle diyeceğini hadi aşağa inelim. Kahvaltıyı hazırlattırdım Necmiye'ye."

Necmiye bizim evdeki çalışan.

Üstüme eşofmanlarımı giydim ve aşağı indim.

"Mehmet bey,günaydınlar." Dedim babama.

Babam yanağını işaret ederek:"Gün ayamadı bana daha öp de aysın."dedi.

Gülerek yanağını sıktım ve kızarttığım yanklarını öpmeye başladım.

Ölümsüz Yıldızlar Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin