15. Bölüm

180 17 33
                                    

Kendimi bulmam için seni kaybetmem gerekiyordu

--------------------------------------------------

Beklenmedik anlarda gelen kalp çarpıntısı, kalp ritminin bozulması.

Burada ki beklenmedik şey Buğra'nın cümlesiydi.

Birbirimizin her şeyi olalım mı Dolunay?

O an vereceğin tepkiyi ben bile kestiremiyordum. Hayır, konu ona olan sevgimden emin olmamak değildi. Sadece beklemiyordum.

Fakat bu uzun sessizliğimi o yanlış anlamış olacak ki kalkmaya yeltendi. "Olalım." Dedim aniden. Hafif ayaklandığı yere yavaşça tekrar oturdu. "Ne?" Gülümsedim.

"Birbirimizin her şeyi, olalım!" O da benim gibi gülümsedi.

Alnını alnıma yaslayıp fısıldadı "Teşekkür ederim, çok..." Gözlerimi gözlerine kenetledim. Teşekkür etmesi hayli anlamsızdı. "Etme."

Gözleri yüzümün her tarafındaydı, dudaklarımda takılı kalınca ben de ister istemez onun dudaklarına indirdim gözlerimi.

"Dolunay?"

"Hm?"

"Hani sana demiştim ya, basketbol oynamayı öğretirim diye. Şimdi öğreteyim mi?" Neredeyse aklımdan silinmişti bu konuşmamız.

"Bu saatte? Herkes uyuyor!"

"Sesten rahatsız olan olursa kaçarız el ele?"

"Kaçarız?"

Ellerimi tutup beni de kendiyle birlikte ayaklandırdı. "O zaman seni şimdi evine bırakalım ve daha fazla yatağını soğutmadan mışıl mışıl uyu." Kolunu omzuma atıp beni sımsıkı sardı.

"Ya da babam evde olmadığımı farkedip seni kovalamadan..." kafasını geriye atıp kahkaha attı. Onu gülerken görmek beni de güldürmüştü.

Yavaş yavaş eve doğru yürürken aramızda sessizlik oluşmuştu. Onunlayken ne konuşsak çok anlamlıydı. Sessizliğimiz bile anlamlıydı.

"Bu gece sana bunları anlatmasam beraber olamayacaktık." Böyle düşünmesi beni üzmüştü. "Olacaktık. Sadece bugün olmayacaktı." Soru soracaktı fakat tereddüt ediyordu. "Bu gece olanlar yüzünden kabul etmediğini biliyorum ama bir yandan da soruyorum işte. Mutlu olmam için kabul etmedin değil mi? Beni sevdiğin için kabul ettin."

Afallamıştım. Büyük afallamıştım. Durup ona döndüm.

"Hayır tabii ki de! Böyle düşünmeni gerektiren nedir? Tamam iyi biriyim ama sonradan bırakmak isteyeceğim birine anlık mutluluk verebilmek için bir adım atmam, atamam. Bu seni daha fazla üzmez mi?"

Pişman olmuş gibi bir hâli vardı fakat ben onu anlıyordum. Biz birbirimizi anladığımız için aramızda sorun çıkmıyordu, bu ikimiz içinde bir sorun değildi.

"Sormam bile hataydı Dolunay." Kollarımı beline sarıp yürümeye başladım. O da aynı şekilde bana sarıldı.

Evimin önüne gelince ayrıldık. "Eve varınca mesaj yazarsın tamam mı?" Sırıtıp konuştu "Bunu benim demem gerekmiyor muydu?" Kafamı yana yatırıp uzun uzun baktım.

"İyi geceler Buğra. İyi uyu tamam mı? Düşünüp üzme kendini." Ruhsuz bir gülümseme gönderdi. "Bu gece düşüneceğim tek şey bu." Kafamı hafifçe iki yana salladım. "Ne?" Yaklaşıp elini enseme koydu ve çekip dudaklarını dudaklarıma bastırdı.

Şokun etkisiyle tepki veremedim. Yavaş yavaş kendime gelmeye başlamıştım ki kendini geri çekti ama hâlâ aynı yakınlıktaydı. "Evimin önündeyiz." Gerçi umursamazdı Buğra'nın hâli.

"Sence umrumda mı?"

Bu sefer ben öptüm dudaklarını. O benim gibi tepkisiz kalmamıştı. Üst dudağı iki dudağımın arasına yerleşince bir an boşluğa düştüm fakat Buğra ellerini belime yerleştirmişti bile. Elimi ensesine çıkarınca biraz daha yaklaştı. Öpüşü aceleci değildi, yavaştı.

Bir an boğulacağımı sandım. Nefes almak için geri çekilince Buğra da derin bir nefes aldı.

"İşte bunu düşüneceğim." Az önceki yüksek nabızlı anımızdan sonra yanaklarımın ısındığını hissettim. Birkaç adım geri atıp cümlelerimi toparlamaya çalıştım.

"İyi geceler o zaman." Aşağı yukarı kafasını salladı. "Fazlasıyla iyi..."

Yavaşça arkamı dönüp kapıya doğru yürüdüm. Anahtarla kapıyı açtıktan sonra arkamı döndüm, Buğra hâlâ ordaydı. El sallayıp kapıyı kapattım.

Sessiz adımlarla odama çıkınca heyecandan kalbim çıkacaktı. Kendi kendime gülmeye başlamıştım.

En kötü anında ona bu denli iyi gelmek beni çok mutlu etmişti. Kendime teşekkür ettim, ilk defa.

----------------------------------------------

Kısahikaye de 59. Sıradayız!

Buğra ve Dolunay sevgili oldu artık. Final yakın olduğu için sıkılacağınızı sanmıyorum.

Oylayıp yorum yapmayı unutmayın 🙏

MİLAGRE | Texting Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin