Demon 'Jikook

4/ Kimsiniz

Kitap şu ana kadar iyi gidiyor. Yorumlarınız ve oylarınız için teşekkür ederim. Görünüşünü merak ettiğiniz bir üye olursa veya bir ev, yorumlarda belirtin ben de koyayım.

İyi okumalar 🖤🖤🖤

xxx

Şu yalnızlık kemik gibi, nereye dönsem batıyor. Acıma ortak da aramıyorum lakin onca dostumun arasında yapayalnız hissediyorum. Kimseye bir şey anlatamıyorum, içime atıyorum, canımı yakıyorum, canımı yakıyorlar susuyorum...

Ve şu an en çok canımı yakan adam karşımda şarabını yudumlarken hangi konuda hesap vermem gerektiğini düşünüyorum. Yine ne yaptım? Neden sürekli sorgulamak zorundayım?

Neden benim canım yanmak zorunda?

"Okulundan memnun musun?" İyi misin? Nasıl hissediyorsun? Bugün yemek yedin mi? Bunlar onun için sadece zaman kaybıydı.

"Evet." Ağzımın içinde gevelediğim kelimeyi sanki duymamış gibi tek kaşını kaldırıp daha sesli söylememi bekledi. "Memnunum." Dedim bağırır gibi. Kafasıyla onaylarken bile ağzı boş durmuyordu.

Bu kadar fazla şarap tüketmek onun yaşlı bünyesine hiç iyi değildi.

"Okula yeni nakil olan çocuk... Adı ney- Jankook?"

"Jungkook." Onu düzeltmeme rağmen adını yanlış telafüz edecekti, dik burnu yüzünden kaybetmiyor muydu zaten?

Ondan nefret ediyorum.

"Her neyse, onun hakkında bir şeyler öğrenmeni istiyorum."

"Bunu neden yapmalıyım?"

"Çünkü bu bir rica değil Jimin." Daha sırt çantam bile üzerimdeydi. Bu kadar kaba olmak zorunda mıydı gerçekten? "Odana gidebilirsin, söyleyeceklerim bu kadardı."

××××

Biraz sevgi, biraz aile ve en azından iyi bir not istedim. Tanrı suratıma sürekli kapılarını çarpıyordu işte. Ben, sahip olamayacağım her şeyin hayalini kurarak hayatımın en büyük yanlışını yapmadım mı zaten? O yüzden bugün üzerimde koca koca bulutlarla geziyorum, herkese sinirliyim. Özellikle Taehyung gibi 32 diş sırıtanlara.

''Baban mı yaptı?'' Dudağıma  götürmeye çalıştığı elini ittirdim. Artık onun en ufak teması vücudumu ciflememe sebep oluyordu. ''İstersen birkaç gün evimde kalabilirsin.''

''Neden kalayım? Penisin yeterince deliğimden uzak kaldığı için mi istiyorsun bunu yoksa samimi misin Wonho?''Söylediğim şeyin doğruluğu yüz ifadesinden belli oluyordu. İğrençti benim sevgilim, sevişme esnasında bile canımı yakmaktan, vücuduma zarar vermekten zevk alıyordu.

Ben ise onun yerine daha güzel, şefkatli moruklara muhtaçtım.

İki tarafın da sahip olduğu...

''Bana şu sıralar fazla soğuksun. Hep şu Jungkook yüzünden mi? Onunla konuşma zamanım gelmiş anlaşılan.''

''Böyle bir şey yapmayacaksın Wonho, şimdi izin verirsen yalnız kalmak istiyorum.'' Zorla öpücük alıp yanımdan uzaklaştı. Yemekhanenin içinde gözlerimi gezdirdim. Taehyung, Namjoon'un tayfasıylaydı, beni henüz görmüş değildi. Görseydi gelirdi belki de. Zaten bugün yalnız kalma gibi değişik düşünceler aklımı kurcalıyorken bir kişinin daha sesini duymak istemiyordum.

''Oturabilir miyim?'' Onun hariç...

''Oturdun bile.'' Tabağımdan bir parça mandalina alıp ağzıma tıktım. Onu ne zaman görsem boğazım sahraya dönüyordu. İyi değildi, kesinlikle bana yabancıydı bu duygu. Özellikle farkındaymış gibi önüme çilekli meyve suyunu koyuyor olması, bambaşka bir duygu işte. Anlatamıyorum, o duyguyu henüz yeni yeni tadıyorum.