𝓓𝓾𝓫𝓫𝓮𝓵𝓫𝓵𝓲𝓷𝓭

Hoofdstuk 1

"Hey Sief, mag ik ook een eitje, nu je toch bezig bent?" 

Na twee gezellige weken in Amerika te zijn geweest waren ze weer terug in Londen. Ivy had erg veel last gehad van een jetlag en had lang in bed gelegen toen ze terugkwamen. Gelukkig had ze drie weken vakantie opgenomen toen ze het gepland hadden. 

"Tuurlijk." Sifra tikte een tweede eitje kapot en deed hem vervolgens in de pan. Donny en Daley waren een eindje aan het hardlopen om hun conditie weer op peil te brengen. Zij waren vanochtend vroeg al vertrokken terwijl de meisjes rustig konden uitslapen zolang ze maar wilden. 

"Morgen begint het oude leventje weer." verzuchtte Sifra en Ivy knikte met een zucht. "Geen zin." humde ze en keek op Instagram via haar telefoon. Afgelopen periode had haar account een blauw vinkje gekregen vanwege de nieuwe fans van Donny's club. Niet dat Ivy er veel om gaf. Ze vond het leuk om mensen een update te geven over hun leven aan de hand van foto's. Niet meer en niet minder. 

Ivy ging terug naar het startscherm van haar telefoon en glimlachte toen ze haar achtergrond zag. Het was een foto van haar en Donny op de Empire State Building. Hij had haar overgehaald om de wolkenkrabber te beklimmen en zo was ze een klein beetje over haar hoogtevrees heen gekomen. Maar de foto was alles waard. Naast het festival hadden ze ook nog de hoofdstad van de Amerikanen bezocht; New York. 

Sifra was ontbijt aan het maken terwijl Ivy de tafel gedekt had voor hen allemaal. Vandaag konden ze nog eventjes hun eigen tijd benutten voordat ze weer aan het werk moesten. Ivy werkte als fulltime fysiotherapeute op de club waar Donny voetbalde. Ze wilde heel graag iets in de voetbalwereld doen en Donny had haar de vacature getipt. 

Sifra werkte op een kinderdagverblijf in Leverkusen. Het deed Ivy denken aan haar jeugdvriendin Michelle van Amsterdam. Maar nadat ze beide uit elkaar gegaan waren was het contact verwaterd. Michelle had ervoor gekozen om mee te gaan met Noa toen hij ingehuurd werd voor club Brugge in België. Nadat zij een aantal keren het aanbod had afgewezen om langs te komen waren Ivy en Sifra er klaar mee. Michelle zelf stuurde hen nooit een bericht en Ivy was teleurgesteld. 

Ivy hoorde gelach en gestommel in de gang van haar appartement wat betekende dat Donny en Daley terug waren van hun hardloopronde. Ze rolde haar ogen en liep naar het koffiezetapparaat om hem vervolgens aan te drukken. Net op dat moment kwamen de jongens de keuken ingelopen. 

"De volgende keer komt het echt wel." fronste Donny terwijl hij neer plofte en zijn beste vriend aankeek. "Natuurlijk, Donny." antwoorde Daley sarcastisch en de meiden schoten in de lach. Donny baalde ervan dat zijn conditie flink achteruit was gegaan door de vakantie. Beetje bij beetje kwam het weer terug maar het duurde nog eventjes. 

"Zolang het maar niet wedstrijden beïnvloed van de club." Ivy gaf haar vriend een kus. "Ik denk het niet, hoor, zo ver is het nog lang niet gelukkig." Ivy knikte gerustgesteld en Donny glimlachte naar haar. ‘’Maak je geen zorgen, ik maak hem hartstikke fit.’’ zei Daley en ze begonnen allemaal te lachen. ‘’Dat heb ik gemerkt, ja, ik snap niet hoe je dat doet man.’’ antwoorde Donny terwijl ze allemaal aan de eettafel gingen zitten.

‘’Trainen, trainen en nog eens trainen.’’ zei Daley simpel en nam daarna een gretige hap van zijn gebakken eitje.  

‘’Wanneer vertrekken jullie weer naar Duitsland?’’ vroeg Ivy en nam een slokje van haar koffie. ‘’Vanavond? Dan kunnen jullie morgen lekker rustig naar het werk.’’ stelde Sifra voor aan het stel. ‘’Ah joh, geeft helemaal niks. Je weet hé, je hoeft maar te bellen en ik stap het vliegtuig of de trein in.’’ antwoorde Ivy serieus en Donny knikte instemmend.

‘’Tuurlijk.’’ antwoordde hij glimlachend. ‘’Jullie zijn onze vrienden, dus zeg het maar, het maakt ons niets uit.’’ voegde hij eraan toe. 

‘’Vanavond naar het avond eten? Dan zijn we rond tien uur thuis. Met het vliegtuig is het maar twee uurtjes vliegen.’’ vroeg Sifra aan Daley. ‘’Ja, wat mij betreft prima.’’ knikte deze. ‘’Dan halen we vanavond wel ergens wat te eten, is veel handiger.’’ besloot Ivy en de rest stemde daarmee in. 

‘’Ik wil niet terug. Ik wil naar Amerika, zullen we er wonen?” vroeg Sifra en smekend keek ze haar vriend aan. Daley begon te lachen. ‘’Je bent me er eentje, Sief, ik vind Duitsland en Amsterdam prima.’’ gniffelde hij. ‘’Dat snap ik nou echt niet, hé, naast Amsterdam is New York de mooiste stad.’’ ‘’We zien wel.’’ zei Daley mysterieus en Ivy glimlachte naar het stel.  

Sinds de gebeurtenissen een paar jaar terug met Ivy’s ontvoering was dit groepje hechter dan ooit tevoren. Ze lette goed op elkaar en stonden altijd voor elkaar klaar. Natuurlijk spraken ze hun oude vrienden altijd nog, maar ze spraken ook vaker af met zijn viertjes. 

‘’NIets boven Amsterdam.’’ glimlachte Donny. ‘’Dat is waar, bro.’’ de twee jongens gaven elkaar een boks. Sifra kreunde. ‘’Zeg jij er eens wat van, Ief.’’ Ivy gniffelde en antwoorde nuchter:  

‘’Ik ben bang dat ik met Donny in moet stemmen, hoewel Amerika ook heel gaaf was.’’