Hoofdstuk 6

127 4 1
                                    

"Wat ben je stil?" vroeg Donny toen ze diezelfde avond nog op de bank zaten. 

Ze zaten lekker te relaxen en een Netflix middagje te houden. Buiten was het begonnen met regenen en er was niets meer over van het warme weer van eerder. Nederland was echt een raar land af en toe. Samen keken ze naar Bad Boys For Life maar door het bericht van vanmiddag had Ivy haar gedachten er niet meer bij. 

"Er is niks." mompelde ze en keek Donny niet aan. 

"Weet je het zeker?" onderzoeken wierp hij Ivy een blik. "Je ziet nogal bleekjes." vond hij. 

"Ik ben gewoon wat moe, het was een lange dag met Xander." deels was het waar. Na hun bezoekje aan het bekende Amsterdamse terras waren ze de winkels nog ingedoken. Ivy was teruggekomen met vijf tassen en was tevreden. 

De hele middag had ze niet aan het bericht gedacht totdat Donny er nu net over moest beginnen. Hij wist van niets en Ivy wilde het ook zo laten. Het was maar een sms, dat hoefde toch niks te betekenen? 

"Ivy… Dit gedrag ken ik maar al te goed." zei Donny streng en keek haar recht aan. 

"Weet je niet zeker dat…-" begon hij bezorgt. "Als er niks is, dan is er toch niks! Je moet je er niet zoveel mee bemoeien!" zei Ivy geïrriteerd. 

"Snap je nou niet dat ik na alles je alleen maar wil beschermen? Het is voor je eigen bestwil." zei Donny en begon het nu ook langzamerhand zat te worden. 

"Ik heb helemaal geen bescherming nodig." Ivy sprong op en begon weg te lopen. 

"Oké, dan ga je maar chagrijnig lopen doen. Ik heb hier totaal geen zin in, doei Ivy." Ivy negeerde Donny en liep snel de trap op naar boven. Met een zucht liet ze zich vallen op hun tweepersoonsbed en staarde ze naar de foto op de muur. 

Het was een canvas foto van haar en Donny voor de grachten van Amsterdam vlakbij hun huis. Ivy herinnerde zich die dag maar al te goed. De wandeling hadden ze gemaakt met Frenkie en Mikky. Inmiddels waren de twee helemaal geïnstalleerd in Barcelona en werkten ze allebei. Frenkie voetbalde bij Barcelona 1 en Mikky werkte fulltime. 

Wat miste Ivy de twee op het moment… Toen Ivy de vorige keer gestalkt werd, was Mikky de eerste die haar hielp. Ivy schrok ervan. Ze zou toch niet weer achterna werden gezeten? Natuurlijk niet, en ze schudde haar hoofd. En daarbij, wie kon ze überhaupt vertellen over het bericht? 

Ivy scrolde door haar contactenlijst. Frenkie en Mikky hadden het vast druk, die wilde ze niet lastig vallen. Rody was uit met zijn vrienden en zou het meteen tegen Donny vertellen. De broer van haar vriend was ook geen optie. Daar had ze dus echt even geen zin in. 

Ivy liet zich met een zucht achter over op het bed vallen en staarde naar het plafond. Toen schoot vanmiddag haar in een keer te binnen. De jongen tegen wie ze was opgebotst! Ze kwam overeind en met nieuwe moed pakte ze haar telefoon weer op. Hoe heette hij ook alweer? Piet, Pieter of Pierré? 

Perr, dat was het! 

Licht twijfelend bleven Ivy haar vingers boven de toetsen hangen terwijl ze koortsachtig na dacht en beet op haar lip. Wat moest hij er eigenlijk mee? Zo goed kende ze hem niet eens. Maar hij had geen contact met Donny dus Ivy kon vrijuit vertellen wat er vanavond was gebeurt. 

Ivy Boelen 

Hey Perr,

Als eerste wil ik je bedanken voor vanmiddag. Je had gelijk dat er iets aan de hand was. Het is een lang verhaal. Ik heb vanavond ruzie gehad met mijn vriend en het zit me niet lekker. Niet dat het alleen daarom gaat, maar het is twee jaar geleden gebeurt en het lijkt alsof het zich herhaalt. -Ivy. 

Perr Schuurs 

Hey Ivy, 

Wat fijn dat je een berichtje stuurt. Ik zat net aan je te denken. Wat is er gebeurt? Je kan je verhaal bij me kwijt als je wil. En als je het liever niet wil, moet je het eerlijk zeggen. -Perr. 

Ivy glimlachte kort. Perr was lief en tenminste niet zo bemoeial als Donny. Donny liep meer te drukken en Perr liet haar de keuze maken… 

Ivy Boelen 

Ik wil het je wel vertellen. Je zou vast geschrokken zijn vanmiddag. -Ivy. 

Perr Schuurs 

Heb je zin om morgen langs te komen? Als je je er veilig bij voelt natuurlijk. x 

Ivy Boelen 

Ja is goed, dan kom ik! Als je me het adres doorstuurt kom ik met de auto. x 

Na een poosje met Perr gekletst te hebben, besloot Ivy om weer naar beneden te gaan. Ze vond het toch wel zielig voor Donny. Perr was een aardige jongen en Ivy kreeg een glimlach op haar gezicht terwijl ze eraan dacht. Het gevoel dat ze bij iemand terecht kon was fijn. 

"Sorry, schat." Ivy sloeg haar armen om Donny zijn nek heen en hij draaide zich om. 

"Het geeft niets." stelde hij haar gerust en gaf een kus. 

Ivy kroop naast hem op de bank en legde haar hoofd op zijn borst. Met de afspraak van morgen in haar gedachten keek ze geconcentreerd de film verder. 

𝓓𝓾𝓫𝓫𝓮𝓵𝓫𝓵𝓲𝓷𝓭Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu