𝓓𝓾𝓫𝓫𝓮𝓵𝓫𝓵𝓲𝓷𝓭

Hoofdstuk 8

"Ik moet echt gaan." aan het eind van de middag stond Ivy op. Nadat ze het verhaal aan Perr verteld had, hadden ze de hele dag gekletst om elkaar beter te leren kennen.

"Ik snap het, je vriend wacht zeker." Perr stak zijn handen in zijn broekzakken en keek naar hoe Ivy haar spullen pakte. Het was een aardige jongen en Ivy had het gevoel dat ze er een nieuwe vriend bij had na gisteren.

"Ja, hij is nu nog bij een afspraak maar we gaan straks eten." antwoordde Ivy eerlijk en Perr knikte begrijpend. "Aha, nou, ik vond het heel gezellig met je vandaag. Ik ben blij dat je alles verteld hebt." gaf hij toe en Ivy knikte.

"Ik ook, eigenlijk." antwoordde ze.

"Dat is fijn, zie ik je nog eens?" vroeg Perr nieuwsgierig. "Wie weet." glimlachte Ivy en trok haar jas aan.

"Laten we het hopen." ze moesten allebei lachen. "Kom, dan laat ik je even uit." Ivy begon te grinniken. "Wat?" fronste Perr. "Dat klinkt altijd net alsof je tegen een hond praat." ze schoten allebei in de lach.

"We spreken elkaar nog wel." zei Perr toen ze weer in de kleine hal stonden. "Ja, prima." knikte Ivy en ze gaven elkaar een knuffel. "Lijkt me gezellig." voegde ze eraan toe. Het leek wel alsof het ijs gebroken was na vanmiddag tussen de twee.

Beneden op de parkeerplaats liep Ivy richting haar auto en Perr keek haar na. Toen schudde hij resoluut zijn hoofd. Waar was hij allemaal mee bezig? Maar het was een normale afspraak toch? Diep in gedachten verzonken liep hij terug naar zijn appartement.

Daar keek hij naar een foto van hem en Caya in zijn slaapkamer. Vanochtend was ze een weekje naar haar familie in Limburg maar Perr moest gewoon door voetballen. Het was geen zomer of winterstop. Daarom hadden ze de gelegenheid genomen om gisteren te gaan eten voor hun voorlopig laatste dag samen. Hij miste haar verschrikkelijk en zette de televisie maar aan voor wat afleiding.

Ivy was inmiddels aangekomen bij hun eigen appartement en zag nog geen teken van Donny zijn witte Mercedes. Ze stapte uit haar auto, klikte hem op slot en liep naar binnen. Ivy liep de trappen op naar hun huisje en keek ondertussen op haar telefoon. Maar er was niets.

Wie hield ze ook voor de gek? Waarschijnlijk liep er gewoon iemand te kloten om haar opnieuw bang te maken. Ze zou diegene wel opzoeken en zeggen dat het echt geen leuk grapje was. Wie het ook was. Ivy schudde haar hoofd en liep vervolgens naar binnen.

Door een berichtje moest ze zichzelf niet zo gek laten maken. Ze was gewoon enorm geschrokken door de tekst die erin verwerkt stond. Het liet haar denken aan twee jaar geleden. Ivy hing haar jas op en zag dat Sifra belde via Facetime.

"Hey Iefje, hoe is ie?" een vrolijke Sifra verscheen in beeld waardoor er gelijk een glimlach doorbrak op Ivy haar gezicht.

"Goed, en met jou? Ben net thuis." antwoordde Ivy terwijl ze naar de keuken liep om te gaan kijken of er iets in huis was voor het avondeten.

"Ik zie het, en hier gaat het top. Ik en Dal hebben een verrassing en je raad het nooit." Sifra grijnsde van oor tot oor. "Oe, nu ben ik wel nieuwsgierig hoor." Ivy ging er eventjes voor op de bank zitten en trok haar wenkbrauw op naar haar beste vriendin.

"Ik...-" Sifra pauzeerde eventjes. "Ben zwanger van hem." voegde ze er bijna gelijk aan toe en Ivy haar mond viel open.

"Niet!" zei ze enthousiast. "Ja, toch echt wel." glimlachte Sifra trots. "Aaah, ik vind dit zo leuk voor jullie! We komen snel langs." beloofde Ivy. "Graag, want Daley is al overbezorgd." Sifra rolde haar ogen en Ivy grinnikte.

"Dat moet je de komende negen maanden en daarna nog maar even volhouden dan."

"Klinkt opbeurend, hoe is ie bij jou?" vroeg Sifra om van onderwerp te veranderen en Ivy gniffelde.

"Goed, Donny is nu bij Andy van der Meijden voor zijn nieuwe programma. En ik ben vanmiddag bij iemand langs geweest." vertelde Ivy nuchter.

"Oh ja, dat zei je, ben benieuwd joh!" glimlachte Sifra. "Ik ook, Donny had er goede verhalen over. Denk dat hij ieder moment thuis kan komen. Andy zei dat de video morgen online gaat komen." antwoordde Ivy.

"Wanneer gaan jullie naar het sportcomplex van Ajax? Ik ben jaloers man." pruilde Sifra.

"Ergens eind deze week als ze middag training hebben. Donny heeft het trainingsschema opgevraagd." zei Ivy.

"Ik zag het ja, doe ze de groetjes van ons zodra jullie er zijn. Maar niks vertellen over de kleine, hè!" antwoordde Sifra. "Zal ik niet doen." Ivy deed net alsof ze haar mond op slot draaide en de onzichtbare sleutel weg gooide.

"We willen het zelf zeggen op instagram." verklaarde Sifra. "Dat begrijp ik, ik hoor de deur, denk dat Don thuis is. Wil je hem ook nog even?" vroeg Ivy en Sifra knikte gelijk.

"Wie bel je?" vroeg Donny terwijl hij de keuken in kwam en haar een kus gaf. "Sief, ze heeft nieuws te vertellen." glimlachte Ivy en overhandigde de telefoon aan hem.

"Sup Sief?" vroeg Donny vrolijk en Sifra glimlachte. "Ik heb een verrassing." verbaast keek Donny naar het scherm van Ivy haar telefoon. "Oe, vertel." antwoordde hij.

"Ik ben zwanger van Daley." Donny had precies dezelfde reactie als Ivy en zijn mond viel open. "Dat is geweldig nieuws! Sinds wanneer?" vroeg Donny enthousiast.

"En... Nu jullie er allebei zijn, willen we vragen of jullie de peetouders willen zijn."

"Ja, natuurlijk!" antwoordde Ivy en Donny tegelijk.

"Ik wist wel dat ik op jullie kon rekenen." glimlachte Sifra blij. "Jullie zijn de beste vrienden die ik maar kon wensen én geweldige peetouders."