𝓓𝓾𝓫𝓫𝓮𝓵𝓫𝓵𝓲𝓷𝓭

Hoofdstuk 10

"Donny, wat goed om jou eindelijk weer te zien, Ivy!" Ivy en Donny kwamen de kantine in van het Amsterdamse trainingscomplex. 

Het was een jaar geleden sinds Ivy hier geweest was toen Donny hier nog speelde. Er was geen spat veranderd en de medewerkers gelukkig ook niet. 

"Fresia, wat leuk om jou weer te zien, zul je bedoelen!" beantwoordde Donny de enthousiaste zwartharige en gaf haar een knuffel waarna Ivy volgde. 

"Ik heb jullie gemist." gaf ze toe. 

"Ik jou ook. Debuutje bij Fox Sports, hoe is het om voor de echte camera's te staan?" vroeg Ivy nieuwsgierig. 

"Ik vond het hartstikke spannend." zei Fresia terwijl ze hen een kop koffie aanbood. Beleefd nam Ivy die aan en sloot haar handen om de warme papieren beker. 

"Dat begrijp ik, is het anders dan bij Ajax?" kletsend liepen het drietal richting het trainingsveld. 

"Ja, totaal. Bij Ajax maakte ik video's voor het media kanaal, maar nu analyseer ik wedstrijden en dat is een groot verschil. Maar ook wel een hele leuke nieuwe uitdaging." vertelde Fresia enthousiast en Ivy glimlachte naar haar vriendin. 

"En wat doe je vandaag hier?" Fresia liet haar medewerkers pasje zien aan de bewakers, die knikten en hen door het hek lieten naar het veld waar Ajax een trainde. 

"Ik moet wedstrijdverslagen voorbereiden, en dat kan ik alleen doen door naar de trainingen te kijken. Aanstaande weekend is Ajax-PSV."  legde Fresia uit en Ivy knikte begrijpend. De spelers hadden in eerste instantie nog niks door toen ze het veld betraden en ze namen rustig plaats in de dug-out. 

"Oke, jongens, neem maar even een korte pauze! Want we hebben bezoek van oude bekenden." verbaast stoppen de spelers direct toen Erik dit om riep over de groep. 

"Donny!" Joël en Daley Blind waren de eersten die het gelijk door hadden. De twee mannen kwamen op hen afgelopen gevolgd door twee jongere spelers. 

"Waarom heb je niets gezegd? Tof dat je langskomt, man." Joël en Donny gaven elkaar een knuffel en daarna volgde Ivy. Ook kreeg ze een knuffel van Daley. 

"Hoi, ik ben Jurgen Ekkelenkamp, aangenaam kennis met je te maken." beleefd gaf Jurgen Ivy een hand. 

"Hoi, ik ben Ivy, ik heb wel eens van je gehoord. Leuk om je te leren kennen." glimlachte Ivy naar de jongen uit Zeist. Jurgen glimlachte terug en ging toen naar Donny om zijn oude vriend te begroeten. 

"Ivy?" verbaast keek ze op toen ze nog een bekende stem hoorde. "Perr? Wat doe jij hier?" vroeg ze verward. "Trainen, I guess." ongemakkelijk verschoof hij zijn voet over de grond en glimlachte naar haar. 

"Waarom had je niet gezegd dat je bij Ajax voetbalde?" fronste Ivy. 

"Het kwam er niet op neer, en je leek me niet te herkennen. Dus vond ik het ook niet nodig om erover te beginnen." Ivy knikte begrijpend. "Ik snap je." antwoorde ze gerustellend. 

"Jullie kennen elkaar?" Donny kwam erbij staan en keek ze wantrouwend aan. "Ja, ik heb haar kort geleden ontmoet in een restaurant, niks aan de hand man." antwoordde Perr en Ivy knikte meteen. 

"Waarom heb jij niets verteld?" vroeg Donny met de nadruk op jij. "We hebben het er niet over gehad. Je was te druk bezig met hoe ik me gedroeg dan dat je over mijn dag vroeg met Xander." haalde Ivy haar schouders op. 

"Ja sorry hoor. Ik dacht dat we elkaar alles vertelden." jaloers keek Donny naar Perr en liep daarna weg. "Sorry, Ief." mompelde Perr. "Het geeft niks, ik had het hem ook moeten vertellen." zuchtte Ivy. "Daar kan jij niks aan doen." voegde ze eraan toe. 

"Krijgen jullie ruzie?" vroeg Perr bezorgt. 

"Nee hoor, maak je niet druk. Zo reageert hij altijd als ik met jongens praat." herhaalde Ivy. 

"Altijd? Gaat het wel goed tussen jullie?" vragend keek Perr haar aan. "Jawel, alleen dat is altijd een ding geweest bij Donny." zuchtte Ivy en haalde een hand door haar haar. 

"Jammer joh, vriend." Jurgen Ekkelenkamp kwam naast Perr staan terwijl hij Ivy na keek. 

"Hoezo dat nou weer?" vroeg Perr fronsend. 

"Ik zie wel hoe je naar haar kijkt. Maar ze heeft al drie jaar met Donny, dat was al voor jij hier kwam vanuit Fortuna."  "Ik ben heus niet verliefd op Ivy." antwoordde Perr nuchter. 

"Ja ja, het zal. Daarom kijk je nu ook niet naar haar en Don." "Huh watte?" Perr schrok op. "Niks, laat maar." gniffelde Jurgen en keek geamuseerd naar zijn beste vriend. 

"Ach, houd je mond toch, Ekkelenkamp. Ik heb een vriendin, het kan niet." antwoordde Perr geïrriteerd. "Dus je geeft het toe." ging Jurgen door. 

"Helemaal niet, ik zeg de waarheid." zei Perr terwijl hij donders goed wist dat Jurgen gelijk had gehad. 

"Tuurlijk, Schuurs, droom jij maar lekker verder." Jurgen gaf een klopje op zijn schouder. Perr keek richting Ivy, die net zijn richting uitkeek. 

Waarom moest hij persé haar leuk vinden? Waarom was zij de vriendin van Donny van de Beek? 

Jurgen had gewoon gelijk. Hoe moeilijk het ook was Perr moest Ivy uit zijn hoofd zetten...