𝓓𝓾𝓫𝓫𝓮𝓵𝓫𝓵𝓲𝓷𝓭

Hoofdstuk 16

a/n:

nog maar zes hoofdstukken te gaan plus de epiloog dan is dit verhaal afgelopen...!

liefs, missingvampsajax.
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

"Ief!" bezorgd kwam Donny naar buiten gelopen nadat ze de auto uit waren gestapt. "Het spijt me zo enorm dat ik gisteren niet bij je was, ik had niet weg moeten gaan." Donny schudde zijn hoofd. 

"Don, het is niet erg. Er was iemand bij mij." ze keek naar Perr. "Dat weet ik, maar toch. Bedankt man." de twee jongens gaven elkaar een knuffel en Ivy slikte.

Als zij een vriendschap opbouwden werd het nog lastiger om Donny te vertellen dat ze met een ander had gezoend. Dus hoe sneller hoe beter. Voordat er meer kwam en hij er achter kwam. 

"Kom, dan gaan we naar binnen en gaan we kijken wat we kunnen doen." stelde Donny voor. Ivy en Perr knikten en liepen achter hem aan naar binnen. Het drietal liep de trappen op naar het appartementje van Donny en Ivy. 

"Willen jullie iets te drinken?" vroeg Donny terwijl ze plaats namen op de hoekbank. "Ik lust wel een bakje koffie." antwoordde Perr beleefd. "Doe mij ook maar dan." Donny knikte en liep naar de keuken. "Hey, het komt goed, echt waar. We gaan zometeen een plan verzinnen." Perr raakte kort haar hand aan en Ivy knikte zonder iets te zeggen. 

"Ik kan het niet geloven dat we hier gewoon weer zitten omdat de stalker opnieuw actief is." zuchtte ze en Donny kwam de kamer weer binnen. "Ik weet het, Ief. De afgelopen keer wilden we er zelf naar zoeken, ik denk niet dat dat nu heel slim is." hij ging aan de andere kant van haar zitten.

"Ik weet het. Moeten we Sifra en Daley niet inlichten?" zuchtte Ivy. Ze werd er een beetje moe van. De stalker maakte haar mentaal kapot en moe. Alweer. Ze durfde niets meer alleen. "We moeten eerst Ajax bellen." zei Perr resoluut. 

"Als er een serie stalker op de been is, en die via ons de rest van het team wil benaderen, moeten we nu actie ondernemen. Weten wij veel wat voor gestoorde gek dat is." voegde hij eraan toe. "Wil je dat?" vroeg Donny aan Ivy en pakte haar hand. 

"Uhm, ja, kijken jullie maar eventjes. Ik ga even een luchtje scheppen." beide jongens stonden tegelijkertijd op maar ze schudde haar hoofd. "Ik kan dit best alleen af." antwoordde ze en keek ze doordringend aan. Ze wilde eventjes helemaal niets aan haar hoofd hebben. 

"Doe voorzichtig." ze gaven haar een knuffel. Ivy liep het appartementencomplex uit en ging op het bankje zitten wat ervoor stond. Ze dacht na over gisteravond. Ivy had zich lang ingehouden zoals normaal gesproken maar gisteren was de druppel. De stalker had haar opnieuw geraakt en dat wilde ze helemaal niet. 

Ivy keek omhoog naar hun appartement. Donny en Perr waren allemaal dingen voor haar aan het regelen en zij snauwde ze alleen maar af. Soms had ze er gewoon even genoeg van. Dat begrepen ze toch wel? 

Ivy voelde haar telefoon trillen. Meteen reageerde ze alert en pakte het apparaatje uit haar zak. Ze trilde zelf ook, dat merkte ze nu pas. Ivy ontgrendelde haar telefoon en zag inderdaad een berichtje. Heel eventjes dacht ze aan de jongens. Maar toen schudde ze haar hoofd. Ivy had geen oppas nodig en ze opende het bericht. 

*Onbekend* 

Kom naar het park aan de overkant. Wacht bij de ingang dan krijg je meer antwoorden. 

Ivy fronste en keek verwildert in het rond. Was hij hier nog steeds? Sinds gisteravond? Wilde hij haar de stuipen op het lijf jagen? Wat nou als het bluf was en hij helemaal niet daar stond? 

Alweer getril. Ivy kreeg een tweede bericht. 

*Onbekend* 

Staren helpt niets. Kom nou maar, anders krijg je niks te weten. Licht de jongens niet in want dan raak je iedereen kwijt. Daar kan ik heel makkelijk voor zorgen… 

Met verschrikte ogen las Ivy het bericht en liet gelijk haar blik over de straat glijden. Hij was in de buurt en kon haar gemakkelijk aanvallen. Waarom deed hij dat nog niet? Waarom hield hij zich nog schuil? 

Ivy kreeg een brok in haar keel toen ze opstond. Ze wilde hier een eind aan maken. En wel nu. Donny en Perr waren hier al lang genoeg betrokken bij geweest dan ze eigenlijk wilde. Het was allemaal haar schuld. Iedereen werd de dupe hiervan als ze er nu niet heen ging. Zometeen was het voorbij. 

Ivy haalde diep adem en keek nog een keer rond. Ze wist niet wat haar te wachten stond. Maar als ze wilde, moest ze nu gaan. Anders werd de stalker ongeduldig. 

*Onbekend*

Komt er nog wat van? De tijd tikt. 

Ivy Boelen 

Ik ben onderweg. 

Ivy zette haar telefoon uit en stak de straat over. Ze kwam voor de ingang van het parkje uit. Er was geen enkel spoor van de stalker. Ivy zuchtte en wilde net terug lopen. 

"Dat zou ik maar niet doen als ik jou was."