𝓓𝓾𝓫𝓫𝓮𝓵𝓫𝓵𝓲𝓷𝓭

Hoofdstuk 19

Ivy moest iets doen om haar gedachten te verzetten. Samen met Donny was ze een eindje aan het hardlopen. Ze keek om zich heen of ze Anne of Daan ergens zag. Ivy schudde haar hoofd en rende richting Donny waar ze het zweet van haar voorhoofd veegde. 

"Gaat het?" vroeg Donny en gaf haar een kus. Ivy knikte en zuchtte. "Jij bent zo snel." antwoordde ze en hij moest erom lachen. "Het komt wel." knikte Donny bemoedigend. 
Die ochtend hadden Donny en Ivy besloten dat de Vinkeveense plassen een mooi gebied was om hun rondje te doen. Met de auto waren ze er heen gereden. 

Het voorval van Anne en Daan was nu ongeveer twee weken geleden. Ivy had er nog steeds veel last van. De afgelopen nachten werd ze geplaagd met telkens dezelfde droom over pistolen en De Toekomst. Anne en Daan zaten tien jaar vast voor gijzeling van meerdere mensen en geld aftroggeling onder dwang. Die twee konden nergens meer zijn want ze zaten vast. 

"Weet je zeker dat het gaat?" vroeg Donny aan Ivy en keek haar aan. "Ja.." zei ze en hij fronste. "Oke." mompelde Donny toen. Ze kwamen aan bij de steiger en Ivy glimlachte. Hier hadden ze ooit hun eerste afspraak. Maar die glimlach verdween als sneeuw voor zon toen ze aan haar situatie met Perr dacht. 

Ivy snapte zichzelf niet. Was Donny niet goed genoeg voor haar? Was ze niet meer verliefd op hem? Moesten ze even pauze nemen? Ivy haalde eventjes adem en staarde naar het meer. "Ief?" vroeg Donny en pakte haar hand vast. Zo stonden ze minuten lang met elkaar naar het water te kijken. 

"Donny..-" begon Ivy haperend. "Het gaat om Perr hé?" vroeg hij ineens en keek haar recht aan met zijn blauwe ogen. Ivy hield haar mond gesloten en ze zei niets meer. Waarom was ze zo stom geweest om er überhaupt over te beginnen? Ivy staarde naar de grond en durfde Donny niet aan te kijken. 

"Ik wil dat je eerlijk bent." herhaalde hij. "Ik…, we…-" Ivy kon het niet. Ze kon het niet over haar hart verkrijgen om het hem te vertellen. "Jullie hebben gezoend." mompelde hij en fronste. "Hoe weet je dat?" Ivy keek op met tranen in haar ogen. 

"Het is zo duidelijk. Je kan niets verbergen daarvoor ken ik je te goed." zei Donny hoofdschuddend. "Waarom zei je niets?" vroeg Ivy verbaast en voelde zich ergens opgelucht dat het eruit was. "Ik verwachtte dat jij dat zou doen." mompelde Donny en stak zijn handen in de zakken van zijn trainingsbroek. 

"Ik was bang." zei Ivy zacht en durfde hem niet aan te kijken. "Ivy, ik weet het niet zo goed." antwoordde Donny en keek haar aan. "Wat is er met je?" vroeg hij en schudde zijn hoofd opnieuw. Ivy voelde tranen opkomen maar knipperde ze weg. 

"Het was omdat Perr er toen even voor me was. Niets meer en niets minder. Het was een grote fout." zei ze. "Je houd ook van hem." mompelde Donny. "Nee! Hoe kun je dat denken? Jij bent de enige voor mij, Don. Ik was op dat moment helemaal in de war vanwege Daan. Zie je niet wat ze proberen te doen? Anne en Daan proberen ons uit elkaar te drijven." nu begon Ivy echt te huilen. 

Donny nam haar gezicht in haar handen en keek haar aan. "Ivy, luister naar me." Ivy keek hem aan met betraande ogen. "Ik houd teveel van je om je zomaar te laten gaan. Als je een ding beloofd…" ze knikte. "Wil je me alles eerlijk vertellen? Alleen dan kan ik je vertrouwen." 

"Natuurlijk Don, natuurlijk." fluisterde Ivy en Donny drukte zijn lippen op die van haar wat langzaam overging op zoenen. Hij tilde haar op en legde haar zacht neer op de steiger. "Net zoals vroeger." grinnikte Ivy. "Net zoals vroeger." herhaalde Donny. 

"Ivy, ik houd zo verschrikkelijk veel van jou." "Ik snap het niet." mompelde ze. "Ief, doe niet zo gek. Je hebt me wat dingen geflikt maar jij bent de enige met wie ik door het leven wil. Hoe dan ook." zei Donny serieus en keek haar aan met zijn blauwe ogen. 

"Ik ook met jou." fluisterde Ivy en hij drukte opnieuw zijn lippen op die van haar. "Blij?" vroeg Donny en Ivy knikte. Donny trok haar overeind. "We gaan wel over een paar dagen weer naar Engeland." verzuchtte Ivy. "Ik weet het maar we maken er een leuke afsluiter van met Mik en Frenk." antwoordde Donny en drukte een kus op haar voorhoofd.

"You're mine." fluisterde hij geruststellend en er doorbrak een glimlach op Ivy haar gezicht. "Perr moet met zijn tengels van je afblijven." ging hij verder. "Don, ga alsjeblieft niet vechten, niet om mij. We hebben al genoeg drama gehad." smeekte Ivy. "Ik ga mijn tijd niet verspillen." antwoordde Donny en ze zuchtte opgelucht. 

"Wie het eerst bij de auto is!" riep Donny ineens en zette alvast een sprint in.

"Hey! Dat was niet eerlijk!" lachte Ivy en ze rende hem achterna