𝓓𝓾𝓫𝓫𝓮𝓵𝓫𝓵𝓲𝓷𝓭

Hoofdstuk 13

De middag ging snel voorbij en voordat Ivy het wist, was het alweer avond. Ivy had Donny het nieuws verteld over Frenkie en Mikky. Hij had dezelfde enthousiaste reactie als haarzelf. 

"Op welke dag komen Frenk en Mik precies?" vroeg Donny terwijl ze de overheerlijke lasagne van Donny op aten. Om de beurt kookten de twee. Dat hadden ze afgesproken toen ze hier kwamen wonen. 

"Aanstaande zaterdag." antwoordde Ivy terwijl ze een hete hap pasta in haar mond nam. "Dan moeten we ze hier maar eens uitnodigen." knikte Donny en Ivy stemde er mee in. "We hebben ze al zo lang niet meer gezien, ik mis ze." zei Ivy met een zucht. "Ik snap je, het is al een tijd geleden. Ik heb precies hetzelfde. Maar het komt goed, zoals je ziet." antwoordde Donny en sloeg een arm rond haar schouders. 

"Ik ga even naar Andy, we gaan de video op YouTube zetten, het wordt waarschijnlijk wel laat." zei Donny toen hij de trap af kwam lopen. "Ik ga eigenlijk ook weg, afspraak." reageerde Ivy nuchter. "Leuk, veel plezier schat." Donny gaf een kus op haar wang en pakte daarna zijn spullen. 

"Zie je morgen!" Ivy keek toe hoe Donny naar zijn auto liep. Donny en Ivy vertelden elkaar nooit waar ze heen gingen. Puur vanuit vertrouwen dat het wel goed zou komen. Zo erg waren ze aan elkaar gehecht. Toen verscheen Perr in Ivy's gedachten. Ze schudde haar hoofd, ze liet zich gek maken. 

In de badkamer was Ivy aan het tandenpoetsen. Tot ze haar telefoon hoorde trillen. Ivy fronste toen ze een berichtje zag via sms. Gelijk verschoten haar gedachten. Waren ze weer bezig? Met trillende vingers opende Ivy het bericht. Haar ogen werden groot. 

Ha Ivy,

Het aan Donny vertellen was geen slimme zet. Ik weet dat je nog steeds van mij houd. 
Ga je weer de slet uithangen bij Schuurs? De vraag is of je daar wel aankomt… Fijne avond. 

Ivy liet de tandenborstel uit haar handen vallen en het ding kletterde tegen de wasbak. Ivy voelde de tranen opkomen en liet zich langs de muur naar beneden zakken. Na enige tijd daar gezeten te hebben besefte ze dat ze iets moest doen. 

Donny was een biertje drinken met Andy dus daar had ze geen zin in. Ivy twijfelde of ze Perr zou vragen of hij haar op wilde halen. Na het smsje durfde ze echt niet alleen over straat. Dit was een bevestiging dat het weer begonnen was. Drie sms'jes binnen een week. Dat was toch niet normaal meer?

Trillend pakte Ivy haar telefoon en drukte het nummer van Perr in. Ondertussen bedacht ze wie haar nou weer moest hebben. Welke connecties had Anne nog meer? Waarom was het tegen haar gericht? Was nog niet iedereen opgepakt?

"Hallo? Ivy?" klonk de stem van de Limburger door haar telefoon. "P-perr, kun je me alsjeblieft halen? Ik durf niet alleen." Ivy begon te snikken. "Zijn ze weer bezig?" vroeg Perr boos. "Ja, ik kreeg net een berichtje." probeerde Ivy op normale toon te zeggen maar kreeg het niet voor elkaar. 

"Ik wilde je er niet mee lastig vallen maar…-" begon ze. "Nee joh, gek, dat doe je niet. Ik kom er gelijk aan." antwoordde Perr en hing op. Ivy raapte wat moed bij elkaar en kwam langzaam overeind. Ze keek in de spiegel en schrok van zichzelf. 

Ivy was heel bleek geworden en ze plensde wat water in haar gezicht. Ze deed een laagje foundation op en er was al meer kleur op haar gezicht. Ze besloot om Donny zijn avond niet te verpesten en liep naar beneden. Anders kwam hij gelijk terug en dat wilde ze niet. 

Perr was al op Ivy aan het wachten en keek bezorgt naar haar. "Wat een klootzak." mompelde hij toen hij Ivy zag. "Je moet echt aangifte gaan doen, heb je de berichten bewaart?" vroeg hij aan haar. Ivy knikte trillend terwijl ze de gordel vast klikte. 

"Goed, dan ga je die aan Donny laten zien en je gaat aangifte doen." Perr legde een hand op haar knie en keek der aan. "Ik weet het, ik ga er straks over nadenken." mompelde Ivy. 

"Ik snap het…" beiden keken de twee elkaar aan. Toen schraapte Perr zijn keel. "Uhm, laten we gaan." zei hij. "Goed plan." antwoordde Ivy meteen. Hij startte de motoren, zette de radio aan en ze reden richting zijn appartement.