Umudun silik satırları

Çocuk

Bir gülüşün yetiyor, odamı aydınlatmaya.
Bu karanlık gecede, beni kandırmaya.
Tam karayı gördüm derken, fırtınaya yakalanmaya.
Kışın ortasında, baharı yaşatmaya.
Ama ya yalancı baharsa ?
Elimi kolumu bağlarsa bu yalancı buluşma...
Ne yaparım ben bu vicdanı körelmiş dünyada ?
Oyuncağı elinden alınmış bir çocuk gibi masumca,
Geri dönmeni beklerim bana.
Çünkü senden başkası haram olur artık bana.