DENİZ YILDIZI

9.Bölüm: GİZEM

Herkese merhaba... bölüm başında fazla beklemeyin diye bir şey yazmıyorum umuyoruz ki beğenirsiniz. Müziği açmayı unutmayın.(Yoo depresyonda değilim hsgjguıa. Sezen Aksu seven tek ben değilim dimi  ya?) 

İyi okumalar:)

9.BÖLÜM:GİZEM

Herkes mutlu sanıyor beni şu an olduğu gibi,gecenin dili olsa da anlatsa her şeyi ...

...

"Cam kırıkları gibidir

Bazen kelimeler;
Ağzına dolar insanın
Sussan acıtır,
Konuşsan kanatır."
- Oğuz Atay

...

Bazen öyle anlar gelir kalbiniz acır canınız acır ama kimselere anlatamazsınız. Evet anlatmak istersiniz ama en yakınınız bile canınızın acıdığının farkına varamaz ve bunun farkında olmak bile canınızın daha çok acımasına  sebep olur.
Aslında canımın yandığının farkında olmamalarının sebebi de benim. Herkes mutlu sanıyor beni şu an olduğu gibi,gecenin dili olsa da anlatsa herşeyi...

Tam bir hafta evet yeni okulumuza geleli tam bir hafta oldu ve ben hala o mesajdan kimseye bahsetmedim Deniz dışında gerçi ona da direk söylememiştim o farkına varmıştı davranışlarımdan ve bana sorunca söylemek zoruna kaldım.
Adı ve nerede okuduğu dışında hiç tanımadığım birinin beni davranışlarımdan anlaması da garipti ya neyse... Ama o iyi biriydi, ya da ben öyle sanıyorum bilmiyorum ama iyiydi. Acıları vardı, yaralıydı o da, bedenen değil ama ruhu yaralıydı. Benimde ruhum yaralı şuan değil mi? Çünkü içimde hep kötü, berbat bir his var. Kalbimi acıtan bir his. Beni günlerdir asla bırakmayan ve canımı çok yakan bir his. Saatlerce ağlamama sebep olan o his... Sanki içimde bir şey var.  İçime oturmuş bir şey, beni sürekli yaralayan şey. Nasıl bu hale geldi birden hayatım? Ben bu değildim ki. Mutluydum ben bir zamanlar, her şey normaldi. Neden bu haldeyim birden? Babam yüzünden. Onun yaptıkları ve onun hataları beni bitirdi. Çektiğim acı bile kendi hatalarım yüzünden değil, canımın yanmasının sebebi bile ben değilim. Etkisiz eleman gibiyim. Kendi hayatımın etkisiz elemanıyım ben. Hayatımda bir şeyler oluyor. Bildiğim ve bilmediğim şeyler var. Gün geçtikçe daha da canımı yakan bir acı var içimde. Neler olduğunu anlayamıyorum, aklım almıyor ama daha çok şey olacağı başıma daha çok şeyin geleceği belli, babam yüzünden... Babamın hataları beni bitiriyor ve daha da bitirecek bunu anladım. Onun hatalarının bedelini ben çekiyorum. Hak ettim mi ben bunu? Neden ben...

Düşüncelere dalmıştım, annemin sesi beni kendime getirdi.

 "Yıldız hadi kızım yeter üşütecek'sin." Hemen anneme cevap verdim,

"Tamam anne şimdi odama geçiyorum."

*Burak'dan*

Yeni okulumuza 1.dönemin sonlarına doğru kayıt olduğumuz için sınıf hocamız bana edebiyat , Yıldız'a kimya ve Ayperi'ye de tarih proje ödevi vermişti. Hocamıza çok dil dökmeme rağmen bana kimya yerine edebiyat proje ödevi vermişti .
Neymiş efendim;

 "Hoyor borokcom son edoboyot dorsondo doho iyoson "

Ama yok kadın anlamıyor ki!?
Bacım! Benim iyi değil kötü dersin projesini almam gerek diyorum ama nafile anlayacağınız olan yine bana olmuştu...

"Burak beni neden buraya çağırdın? Hem yıldız neden gelmedi ona neden haber vermedik?" Ayperi'nin sesi ile içimden hocaya kızmayı bıraktım ve ona döndüm.Ayperi' yi bir kafeye çağırmıştım konuşmamız gereken şeyler olduğu için.