Love Meaning & Its Duty[Complete]

°19°<Zg>

_________
Zawgyi
_________

Love Meaning & Its Duty(19)
••••••••••••••• * •••••••••••••

အလင္းတစြန္းတစပင္မရွိသည့္အနက္ရွိုင္းဆုံးအေမွာင္ကမာၻ။ေရွာင္းက်န့္ေျခခ်မိသည္ကႏွစ္ပတ္နီးနီးရွိၿပီ။လြတ္ေျမာက္ခ်င္တယ္။ေပၚတိကိုေရာအရာအားလုံးကိုအရင္လိုျပန္ျမင္ခ်င္တယ္။ခံျပင္းလြန္းေပမဲ့ရိေပၚကိုစိတ္မဆင္းရဲေစခ်င္တာေၾကာင့္ေရွာင္းက်န့္စိတ္ရွိတိုင္းမေပါက္ကဲြဲျဖစ္။အရမ္းခံရခက္တယ္။အေမွာင္ထဲတစ္ေယာက္တည္းလမ္းေလွ်ာက္ေနရတဲ့ခံစားခ်က္က။

အနားမွာအၿမဲအေဖာ္ျပဳေပးေနတဲ့ေပၚတိအသံ ေပၚတိအထိေတြ႕ကလဲြဲၿပီးေရွာင္းက်န့္မွာေနသာေနလား မိုးခ်ဳပ္ေနၿပီလားကိုယ္တိုင္မသိရွိနိုင္သည့္အျဖစ္။ေပၚတိလက္ကိုတဲြဲၿပီးေနရာစုံေလွ်ာက္သြားပလိုက္ခ်င္တာ။ပန္းခ်ီေတြလည္းဆြဲမယ္။ေပၚတိတြက္ပန္ကိတ္လည္းလုပ္ေပးခ်င္ေသးတယ္။ေပၚတိအၿပဳံးေတြလည္းျမင္ခ်င္တယ္။ေပၚတိႏႈတ္ခမ္းေလးကိုတစိုက္မတ္မတ္ၾကည့္ၿပီးနမ္းခ်င္ေသးတာ။ခုေတာ့ဒီဒုကၡိတႀကီးကဘာမွမစြမ္းေဆာင္နိုင္တဲ့လူပိုတစ္ေယာက္လို။

"အားးး!!!!!..."

ဒုန္း!💢 ခြမ္း!💢

ေရွာင္းက်န့္မခံစားနိုင္စြာေပါက္ကြဲလိုက္သည့္အဆုံးကုတင္နေဘးစားပြဲေပၚကပစၥည္းေတြအကုန္ေဆး႐ုံၾကမ္းျပင္ေပၚျပန့္က်ဲကုန္တယ္။ဘာမွမျမင္နိုင္သည့္မ်က္လုံးႏွစ္ဖက္ကိုအုပ္ကိုင္ရင္းမ်က္ရည္ၾကည္ေတြစီးဆင္းေစေတာ့တဆစ္ဆစ္ေအာင့္တက္လာတယ္။နင့္နင့္နဲနဲငိုေႂကြးရင္းေပၚတိျပန္မလာခင္ခံစားရသမွ်ကိုဖြင့္ထုတ္မိတယ္။

"...*sob*...ဘာလို႔ ဘာလို႔လဲကြာ..."

ေဆး႐ုံကုတင္ထက္ကက်န့္ေကာကိုၾကည့္ရင္းရိေပၚဘယ္ဘက္ရင္အုံေလးကိုဖိႏွိပ္ကာတံခါးအကြယ္မွာမွီရပ္ေနမိတယ္။လက္ထဲကက်န့္ေကာအတြက္ေန႕လည္စာထမင္းဗူးေလးကိုဆြဲထားရင္းအသံမထြက္မိေအာင္လက္ခုံကိုဖိကိုက္ထားမိတယ္။က်န့္ေကာကိုသူကာကြယ္မေပးနိုင္ခဲ့ဘူး။သူ႕ပေယာဂေၾကာင့္က်န့္ေကာဒီလိုအျဖစ္မ်ိဳးေရာက္ရတာ။အားလုံးသူ႕ေၾကာင့္။