Stay With Me ||Ross Lynch

12.Bölüm.

Araba durduğunda pencereden eve baktım ve sıkıntıyla iç çektim.Emniyet kemerimi çözdüm ve Ross'da çözünce yavaşça arabadan indik.Yanıma gelip elimi tuttu ve birlikte kapının önüne geldik,Ross anahtarla kapıyı açtı ve pekte sessiz olmayan bir şekilde içeri girdik.Ev boştu,ne Stormie nede Rydel içerideydi."Herkes nerede.?" diye sordum Ross kapıyı kapatıp kilitlerken,sanırım güvenlik için kilitliyordu."Yazlıkta,bir kaç gün sonra bizde yanlarına gideceğiz,"dedi."Bana olanlardan haberleri var mı.?" diye sordum merakla."Hayır,hepsini anlatacağım ama." dedi.

Birlikte salona geçtik ve kendimi koltuğa bıraktım.Ross'da yanıma oturunca yanında fazla rahat olduğumu anlayıp rahatsızca oturuşumu düzelttim.Ross bu hareketime kıkırdadı."Burası benim evim,benden başka kimse de yok,rahat ol."dedi.Gülümsedim ve başımı salladım.Ross geldi ve yavaşça sarılıp kafasını boynuma gömdü.Sanki uykulu bir hali vardı."Ross,uykun mu var.?" diye sordum."Hayır."dedi ama sessi çok huzursuzdu."Ross."dedim ve kafasını kaldırması için kıpırdandım.

Yavaşça kafasını kaldırınca merakla sordum."Ross,bir sorun var.Hissedebiliyorum,eğer beni sevmi-"dememe kalmadan Ross fazla yüksek bir sesle konuşmaya başladı."Korkuyorum Alexandra.! O lanet adam sana bir şey yapacak diye korkuyorum.! Seni sevmediğimi düşünme sakın,ben seni sevmeseydim bu kadar şey yaparmıydım sanıyorsun.?! Ben seni seviyorum Alexandra,buna inan,inanmanı istiyorum."dedi ve yüzünü elleri ile örttü.

Ben ise şaşkınlıktan dört köşe olmuştum.Ross dedkilerinde gayet ciddi görünüyordu ve sanki biraz sinirliydi.

Şaşkınlıktan ne diyeceğimi bilemez bir halde Ross'a bakıyordum.Arada bir ağzım açılıyordu ama tek kelime edemiyordum.Onu sakinleştirmem gerekiyordu.Kollarımı Ross'un boynuna doladım."Aman Tanrım,Ross.Böyle düşündüğünü bilmiyordum,ben...Bende seni çok seviyorum.Korkma,bana bir şey olmayacak."dedim.Ross'un üzerinden bir yük kalkmış gibi rahatladı.Bir anda vicudunun kendini salmasında anladım bunu.Bana döndü ve oda kollarını sırtıma doladı.

Aniden aklıma gelen fikirle paniğe kapıldım.Ross hastaneden yeni çıkmıştı ve biz onun yaralarına hiç dikkat etmemiştik.Bir anda kollarımı çektim,Ross kaşlarını çattı ve merakla bakmaya başladı."Ne oldu.?" dedi."Ross,sen yeni hastaneden çıktın biz...Biz hiç yaralarına dikkat etmedik."dedim dehşetle.Ross bir şey olmamış gibi rahatladı."Ah,güzelim, buna mı sıkılıyorsun.? Ben iyiyim."dedi ve baygın baygın bakmaya başladı."Hayır,Ross konturole gidiyoruz."dedim.O kadar endişeliydim ki bana dediği güzelim kelimesine bile takılı kalamadım.

"Ah,Alexandra endişlenme ben iyiyim."dedi.Ama buna pek inanmadım.Onu hastaneye götürmenin bir yolunu bulacaktım ama önce bir şey yapmam gerekiyordu."Ross."dedim."Ben...Eve gidip annemi görmek istiyorum ve bir kaç eşya almak istiyorum."dedim.Ross'un gözlerinden önce biraz tereddüt geçsede sonra sorun olmaz gibi bir bakışla bana baktı."Bilemiyorum,belki de gitmemelisin."dedi.Ama gitmem gerekiyordu belki de bir kaç parça eşya alırdım veya belki de annemle aram düzelirdi.

"Ross,gitmek istiyorum."dedim.Ross uzun çok uzun bir süre bana baktı."Pekala,ama sana bir zarar gelmeyecek."dedi yerinden kalkarken.Mutlu olmuştum ama belli etmek istemiyordum.Başımı salladım ve çantamı alıp evden çıktık.

-

Zile basmadan önce bir kez daha arkamı dönüp arabadan beni izleyen Ross'a baktım.O da gerginlikle başını salladı.Terlemiş olan ellerimi üzerime sildim ve zile bakmaya başladım.Bunu yapabilirdim,zili çalıp annemle konuşacaktım adı üstünde.Titreyen ellerim zile yaklaşırken aklıma daha güvenli gelen bir fikirle elimi yumruk halinde çektim.O gün,konsere gidip yakalandığım gün gibi eve girecektim.Ama bir sorun vardı,cam açık olmaya bilirdi.Hızlıca Ross'un yanına ilerledim ve kapıyı açıp başımı uzattım.