Stay With Me ||Ross Lynch

20.Bölüm.

Merhabaaaa!Vayy be,20.Bölüme ulaşmışız!Gerçekten çok mutluyum.Bu bölümlere kadar geldiysem sizin sayenizde.Binlerce kez teşekkürler!

20.Bölüme yakışır olaylar olacak.Çok seveceğiniz bir bölüm olduğunu düşünüyorum,umarım yanılmam.Her zamanki okurlarım geçen bölümde beni yalnız bıraktı.Buna gerçekten çok üzüldüm.

Neyse duyuruları bitirmek istiyorum ama şunu söylemeden geçemem;Hikayenin bir yerini-belirttim zaten ama olsun-yazmadım.Orayı mültimedia'da ki videoda izleyeceksiniz.Duyguyu daha iyi alırsınız ve videoda Alexandra'nın sahnede ki performansı var zaten.Hikayenin o bölümünü izleyeceksiniz kısacası.

Multimedia'da Alex ve giydiği kıyafet var.Multiplayer'de ise Alex'in sahnede ki performansı var onu izlemeniz şart.

Neyse çok uzattım,hepinizi öpüyorum!Keyifli okumalar...

Yeni Bölüm...

"Alex!Ta ta ta tam!"Rain odama birden dalıp bu kelimeleri mırıldandı ve kendi etrafında döndü.Balo için aldığı elbiseyi giymişti ve doğru söylemeliyim ki...Gerçekten muhteşem görünüyordu."Tanrım Rain!Harika görünüyorsun!"diye bağırıp ona sarıldım.Giydiği mavi,kısa elbisenin içinde mükemmel görünüyordu ve elbise ona çok yakışmıştı."Teşekkür ederim,hadi saçlarımızı yapalım!"diye bağırdı.Küçük makyaj aynamın karşısına geçtik ve ben saçlarıma hafif dalgalar verirken o,salaş kıvırcıklar yapıyordu saçlarına.Makyajımızı da halletmeyi zor bela başarmaya çalışıyorduk şimdi.Doğrusunu söylemeliyim,geçen sene ki aklım olsa değil baloya gitmek,baloya gitmeyi düşünmeye cesaretim olamazdı.Kendimden o kadar nefret ediyordum ki eskiden,şimdi ise bunun büyük aptallık olduğunu biliyordum.Ben her ne olursa olsun güçlüydüm.Kendime biraz özen gösterdiğim zaman güzel de olabiliyordum.İyi biri olduğumu da biliyordum,peki neden kendimden nefret ediyordum onca sene?Sadece kendimi göremediğim için büyük aptallık ediyordum,etmiştim.

Makyajımı da tamamladıkdan sonra elbisemi giymek için dolabıma yöneldim.Büyük bir özenle askıya astığım elbisemi aldım ve yine büyük bir özenle giydim.Ayakabılarımı da ayağıma geçirip boy aynasında kendime baktım."Alex!Harikasın!"Rain'e gülümsedim ve,"Teşekkür ederim,"dedim.Gerçekten kendimi güzel hissediyordum bu gün.İçimde ise koskocaman bir heyecan vardı.Sahnede şarkı söyleyeceğim için olabilir yada ilk defa yeni Alex olarak herkesin karşısına çıkacağım için de olabilir.Parfümümü de üzerime sıktım ve aynada son bir kez saçımı ve elbisemi düzelttim.Telefonumdan gelen mesaj sesi kulaklarımı doldurduğunda hızlıca telefonumu yatağın üzerinden alıp mesajı okudum.

Kimden;Adrian.

"Geldim,kapının önündeyim seni bekliyorum."

Yüzüme yayılan gülümseme ile aynada kendine bakan Rain'e döndüm."Rain,Adrian gelmiş gitmem gerekiyor.Zach'in gelmesi ne kadar sürer?" Zach Rain'in partneriydi.Rain bana döndü ve gülümsedi."Birazdan gelir,baloda buluşuruz."sarıldıkdan sonra Adrian'ı zaten çok beklettiğim için hızlıca çantamı aldım ve aşağıya indim.Tuhaf ki aşağıda bay ve bayan Maronez yoktu.Fakat baloya gideceğimizden zaten haberleri olduğu için bunu pek umursamadım.Kapıyı açtım,beni sonbaharın ılık esintileri ve bir adet Adrian karşıladı.Tanrım onu ilk defa bu kadar şık görüyordum!Gerçekten takım elbise çok hoş durmuştu.Hep olduğu gibi hafif dağınık duran saçları yine aynıydı.Yüzünde ki muhteşem gülümsemesi şıklığına şıklık katıyordu."Çok güzelsin,"diye mırıldandı.Başkaları tarafından edilen iltifatlara alışık değildim utanıyordum ve şimdi de kızardığıma emindim."Teşekkür ederim,"dedim her zaman ki gibi.

Kolunu kıvırdı ve bende fazla bekletmeden kolumu koluna doladım.Arabanın ön kapısını benim için açtı ve ben oturunca kapıyı kapatıp kendisi sürücü koltuğuna geçti.Aklım şu anlık sadece söyleyeceğim şarkıdaydı.Ya sesimin tonunu ayarlayamazsam,ya heyecandan düşer bayılırsam diye düşünmeden edemiyordum.Evet,endişeliydim fakat rahat olmam gerekiyordu.Sonuçta sahnede şarkı söylemeyi ben seçmiştim.Zorunda değildim fakat istiyordum."Sessizsin."Adrian'ın sesi,arabadaki sessizliği yarıp geçti."Öyle miyim?"diye mantıksız bir soru sordum.Aklım başka bir şeyde olunca mantıklı konuşmak benim için zor oluyordu.Adrian hoş bir şekilde güldü."Eveti,nasılsın bu gün?","İyiyim sen?" O'da iyi olduğunu söyleyince yine hiç konuşmadık.Fakat bu sefer ki sessizlik bir kaç dakika sürdü ve hiç de hoş olmayan bir sohbet açıldı."Eğer baloya Ross gelirse,yanımdan ayrılma,"çocukmuşum gibi söylemişti ve biraz rahatsız ediciydi."Çocuk değilim Adrian,kendimi koruyabilirim."