Kuytu Köşe

Merak |○.○|

Merhaba arkadaşlar öncelikle okumaya başlamadan oy vermeyi unutmayalım.

Aslında hiç yazasım yoktu ama okuyucularımı üzmek istemedim.💕
İyi okumalar❤

...

Göğsümde hissettiğim ağırlık ve gözlerime değen güneş ışığıyla uyandım.

Gözlerimi zar zor açıp görüş alanımın netleşmesini bekledim.

Hala göğsümde hissettiğim ağırlıkla dün gece olanlar gün ışığı gibi bir bir aklıma düştü.

İki gün burada uyumuş, üçüncü günü kendimi kollarına mı bırakmıştım.

Ah ne hoş!

Kafasını nazikçe göğsümden indirmeye çalıştım ama kafasını kaldırmak bir yana kıpırdamamış tı bile.

Kafasını göğsüme iyice yaslayıp kollarını da belimin çevresine sardı.

Hah şimdi oldu! Off ne yapacağım ben şimdi; düşünürken onu uyandırmak daha cazip göründü gözüme ve dürtmeye başladım kolundan. "Snsksnskskjs"

-Karann
-....
Karaaaann
-...
-Karan diyorummm. Diye 100 kere seslendim ama bir türlü uyandıramadım.

Biraz panikleyip nefesini kontrol edince nefes aldığını anladim.

-Offf nasıl uyandıracağım ben şimdi .diye mırıldandım.

-Mmmm. Diyip iyice sokuldu göğsüme.

Bir anda uyanmamasına sinirlenip kafasını göğsümden ittim.

Itmemle beraber yere düşmesi bir oldu.

O ahhh diye yere yapışırken beni bir gülme aldı.
Ben kahkaha atarken düştüğü yerden kalkmış uykulu aynı zamanda sinirli bir şekilde üzerime gelmeye başladı.

Üzerime gelmesiyle tedirgin olmam gerekiyordu sanırım.

Ama o an uykulu hali o kadar sempatik ve komikti ki ciddiye alamıyordum.

-Hayırdır çok mu hoşuna gitti benim düşmüş olmam güzelim?

Dedi sinirli çıkartmaya çalıştığı sesiyle.

Ama bu hali daha da komiğıme gitmekten öteye varamadı.

Artık gülmekten ağrıyan karnım ve muhtemelen kıpkırmızı olmuş yüzümle sakinleşmeye çalıştım.

Hala biraz gülerek ;

-Hıhı,dedim.

-Bakalım şimdide gülebilecek misin ? deyip,üzerime eğilip beni öpmeye  başladı.

Gülmem yavaşça soldu.
Dün içmiş olmasina veyahutta bir anlık arzusuna yenik düşmüş olmalıydı.

Peki ya şimdi?...

Donmuş bir şekilde gözlerine bakıyordum. Ama o dudaklarını dudaklarımdan çekmedi.

Durdu, gözlerimin içine bakıp alt dudağımı ısırıp geri çekildi.

Afallamış bir şekilde yüzüne bakıyordum .

Benim bu halime gülüp;

-İşlerini hallet yarım saat sonra da aşağıda ol, dedi kapıyı çekip. Üzeri çıplak ve altındaki şortla çıkıp gitti.

Ben tamam dememe kalmadan o gitmişti bile.

Anın verdiği şaşkınlık ve tuhaf hisle yerimden doğruldum.

Dünün anıları beynimi işgal ediyordu. 

Ayağa kalktım ve solda duran kapıya doğru ilerledim büyük ihtimalle lavaboydu.
Ki doğru bilmiştim.

Ö

nce kişisel ihtiyacımi giderdim ardından elimi yüzümü yıkamaya  başladım.

Yüzüme suyu çarptıktan sonra aynaya dönüp kendime baktım.

Göz altlarım hafif morarmıştı. Yüzüm de oldukça solgun duruyordu.

Boyumun kısa gelmesinden dolayı yüzümden başka bir yerimi göremiyordum aynadan.
"1.50 some problems sksbwkksks "

Etrafa göz gezdirince köşedeki tabure gözüme çarptı.

Hemen alıp aynanın önüne koydum ve üzerine çıktım.

Boynuma değen bakışlarım ve korkuyla eş zamanlı gözlerim de açıldı.
Boynum yer yer morluk, çürüklerle kaplıydı.

Sırtımı döndüm ve sirtıma da bakınca gözlerimden yaşlar dökülmeye başladı.  Sırtımın da boynumdan farkı kalmamıştı.

Kendimi zar zor toparlayıp yüzüme bir kez daha su çarptım.

...

Merdivenlerden sessizce aşağıya inerken duyduğum hoş ses ve burnuma dolan krep kokusuyla iç çektim.

Yinede ses çıkarmayıp mutfak olduğunu düşündüğüm yere geldim ve içeriye baktım.

Karan çıplak olan üzerine önlük takmış bir elinde tavayla krepi yapıyor diğer yandansa şarkı söylüyordu.

Bu görüntü o kadar hoşuma gitti ki hafızamın en ücra köşesine sakladım.

Birden arkasını dönmesiyle göz göze geldik.  Bu sefer şaşırma sırası ona geçti ve;

-Ne zamandır ordasın?

-Immm yaklaşık 15 dakikadır. Deyip sırıttım.

Biraz daha acılan ağzı konuşacak gibi oldu ama bir şey demeden geri kapandı.

Üzerimde gezinen bakışlarının sebebini biliyordum.
Kıyafetlerim kirli olduğu için onun t-shirt lerinden birini giymiştim ve zaten  uzun geldiği için de altıma bir şey giyme gereksinimi duymamıştım.

Burmuma dolan yanık kokusuyla;

-Hiiiii Yandııı!
Dedim.

-Ne?

-Kreplerrrrr! Dememle başına saksı düşmüş gibi gözleri açıldı ve hemen kreplere baktı.

Sanırım sadece bikac tanesi yanmıştı. Diğerlerini tabaklara koyup masaya yerleştirdi.

Her şeyi hazırlandığından emin olunca taburesine oturdu ve yemeye başladı. Ben hala bir şey bekliyor gibi yerimden kıpırdamayınca;

-Otursana ,dedi.

Başımı salladım ve kendi tabureme oturdum.
Yemeğim bitmek üzereydi ki aklıma gelen soruyla kafamı kaldırıp;

-Benden nasıl haberin oldu da beni  kurtardın? Dedim.

Ağzını açıp;

.....

Oy verin pleaseeee💔