Lütfen başka kitaplara benzetilmesin sadece bir kaç bölüm okuyarak konunun farklı olduğunu anlayabilirsiniz.💜
06.02.2021
İyi okumalar"Zordu, vahşilerle beraber yaşamak! "
Saat gece ikiye geliyordu hazırladığı çantasına bir daha göz attı bir şey untumak istemiyordu. bilet defter kulaklık fotoğraf birkaç parça kıyafet şarj cihazı son olarak tozlanmış kitabı bir beze sararak çantasına koymuştu.
sanırım bu kadardı çantanın fermuarını sessizce kapatıp sırtına aldı elindeki mektubu masanın üstüne bırakıp bir kez daha arkasını dönüp kardeşlerine baktı. bu onları belki de son görüşüydü gözleri dolu doluydu. kapıyı açıp yavaşça dışarı çıktı. sokak kapısına doğru ilerleyip sessizce açtı kapıyı, yerdeki ayakkabılarını ayağına geçirip kapıyı kapattı fısıltı ile;
"Ağlamamalıyım bu onların iyiliği için " dedi.
Hızlı olmaya çalışarak taksi durağına doğru yürüdü, şanslıydı taksi vardı içine yerleşip sürücüye hava alanına gideceğini söyledi gece'nin ikisinde hava alanına gitmek isteyen biri insanları kuşkulandırırdı ama, adam buna alışmış gibiydi. hayal başını pencereye dayayarak son kez İstanbul'a baktı geçtiği sokakları son kez görecekti. küçüklükten beri bela çekendi büyüyünce de birşey değişmemişti şanssızlığına üzülüyordu ama elden birşey gelmezdi. Böyle olmasını istememişti kötü insanları koynuna beslediğini çok sonra farketmişti. her gün bir kızın tecavüzüne göz yumamazdı. kaçıyordu belkide ama güçsüzler savaşamazdı. güçlenip geri dönecekti ve o zaman intikamı kötü olucaktı.
Taksiciye parasını ödeyip yavaş adımlarla içeri geçti girişteki işlemleri halledip yorgunca oturdu sandalyeye hem bedenen hemde ruhen yorgundu. saat 02.30'tu on beş dakika sonra uçağa binecekti sıkıntıyla iç çekti bu şehirde binlerce hatırası vardı şimdi onları bir bir yakıyormuş gibiydi. sıkıntıdan telefonuna baktı. içindeki resimlere baktı. ailesi, arkadaşı çok sevdiği kedisi hepsini bir kez daha bıraktığı için ağlamak istedi o adamdan daha da nefret etti onu daha çok öldürmek istedi.
"Emir kocahan senden birgün intikamımı alacağım suçsuz kızları kullandığın için, ailemi tehtid ettiğin için, arkadaşımı bırakmak zorunda bıraktığın için ve sahte aşkın için. "
O hasta bir adamdı aşk hastasıydı adam bile denemezdi ona masum kızları işkence ederek öldürmek zevk veriyordu her sabah haberlerde gördüğünüz çöp kenarında parçalanmış tecavüz edilmiş kızların her gün çoğaltan o caniydi o katil'den çok öteydi... anons ediliyordu, yerinden kalkarak yavaş adımlarla Kore uçağına doğru yürüdü. son kez İstanbul'un havasını içine çekti. ve ilk kez var olmamış olmak istedi. uçak görüş alanına girdiği de hızlanarak merdivenleri çıktı.
"İyi uçuşlar" diyen hostese baş selamı ile kuru bir tebessüm göndermeye çalışarak ilerledi koltuğunu bulunca oturup camdan dışarıyı izledi. onunla beraber gelen yolcularda binince uçak kalkmaya hazırlanmıştı. çevresine baktığında kimi uykusuz, kimi ise ülkesine gideceği için mutluydu eğer...eğer bunları yaşamamış olsaydı. oda hayalerinin ülkesine mutlu gidebilirdi. adı gibi hayal kalacağını düşünüyordu Kore'nin ama hayal kalmamıştı gidiyordu katilin onu tek bulamayacağı yere kaçıyordu kimsenin tahmin etmeyeceği tek yere.. çantasından kulaklığı çıkarıp kulağına yerleştirmişti şarkı listesinden
Bts-fake love şarkısını açıp defterini eline almıştı yeni bir söz yazmalıydı. elindeki kalemle şu sözleri karaladı;"Karanlık çöktüyse ne olmuş
İnsanlık yok olduysa ne olmuş
Umut hala yokmu yaşamak için
Umut yokmu insanlık için"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝕷𝖎𝖋𝖊 𝕿𝖗𝖎𝖆𝖓𝖌𝖑𝖊 "𝖑𝖆𝖇𝖎𝖗𝖊𝖓𝖙" 𝐾𝑖𝑚 𝑆𝑒𝑜𝑘𝑗𝑖𝑛
Fanfiction[TAMAMLANDI] Bir grup genç vardı; geçmişleri bir olan, yaraları aynı yerden kaynayıp aynı yerden sarılan bir grup genç. Onlar çoğu zaman üzgün olduklarını göstermez her şeyi şakaya vururlardı ama geçmişleri böyle değildi. Ya geçmiş kapanmamışsa? Lif...