DIARIES

3.Mary

DIARIES

ညေနေက်ာင္းဆင္းေတာ့မိုးကဖြဲဖြဲေလးရြာလာျပန္သည္ ။ ေရာင္းန္းမွာအခ်ိန္တိုင္းလိုလိုမိုးရြာေနတတ္သည္။ မိုးသားတိမ္မဲေတြျမင္ရၿပီဆိုသည္ႏွင့္မိနစ္ပိုင္းအတြင္းပင္မိုးေတြရြာခ်ေတာ့သည္။ သာမန္မိုးေျပးေလးေတြပဲမဟုတ္ မထင္မွတ္ထားတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာရြာတတ္တဲ့မိုးက တကိုယ္လံုးလည္းရြဲသြားေစႏိုင္သည္။

ေက်ာင္းကားေပၚကအဆင္း အခ်ိန္ကိုက္ကာမိုးရြာလာေတာ့ထီးသယ္ရမွာပ်င္းတဲ့ဇီ့ကို ထီးအတင္းထည့္ေပးလိုက္တဲ့ေမေမ့ကိုပဲေက်းဇူးတင္ရသည္ ။ မိုးကတေျဖးေျဖးပိုပိုသည္းလာသည္ ​။ ေက်ာင္းကားက bakerလမ္းထိပ္ထိပဲပို႔ေပးလို႔ ဇီဆင္းၿပီးလမ္းဆံုးတဲ့အထိေလႇ်ာက္ရသည္ ။

ဇီကမိုးရြာတာကိုသ​ေဘာက်သည္ ။ထီးမပါပဲေတာင္ေလ်ွာက္သြားရတာလည္းႀကိဳက္သည္။ အခုလည္းထီးေစာင္းထားေပမယ့္လြယ္အိတ္ကိုလံုေအာင္ဂ႐ုစိုက္ၿပီးေစာင္းရေတာ့ ကိုယ္ကမိုး​ေရ​ေတြနဲ႔ရြဲ​ေနေတာ့သည္ ။ မိုးေရထဲမွာလမ္းေလ်ွာက္ရင္ခံစားခ်က္ႏွစ္မ်ိဳးရတယ္။ မိုးအစိုခံၿပီးလမ္းေလ်ွာက္ရတဲ႕လြတ္လပ္တဲ့အရသာမ်ိဳး...။ ေနာက္တစ္မ်ိဳးကေတာ့...ေမေမေျပာတာပါဇီကသိပ္နားမလည္ေသးပါဘူး။ လြမ္းလို႔ေကာင္းသည္တဲ့ေလ...။ ဇီကေတာ့ဒီအေျခေနေလးကိုပဲ ၊ ဒီလြတ္လပ္တဲ့အရသာေလးကိုပဲႀကိဳက္သည္။

Baker လမ္းအဆံုးမွာ bc cafe ဆိုတဲ့နာမည္နဲ႔ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ေကာ္ဖီဆိုင္ေလးတစ္ဆိုင္႐ွိသည္ ။ ထိုဆိုင္​ေလးကကမၻာေပၚမွာဇီအႀကိဳက္ဆံုးေနရာေလးေပါ့ ။ ဇီနဲ႔​ေမ​ေမ့ရဲ႕အင္အားေလးနဲ႔ျဖစ္လာတဲ့ဆိုင္​ေလး ။ ဇီ့ရဲ႕သုခဘံု ၊ ဇီ့ရဲ႕အိမ္မက္ကမၻာႀကီးတစ္ခုလံုးပါပဲ။

ဝါေဖ်ာ့ေဖ်ာ့အလင္းေရာင္နဲ႔ဆိုင္ထဲကိုၾကည့္လိုက္လ်ွင္ လွပျပီးက်က္သေရရွိတဲ့အသက္လက္ပိုင္းအမ်ိဳးသမီးက ဧည့္သည္ေတြကို ခ်ိဳသာစြာျပံဳးရႊင္လ်ွက္ဧည့္ခံေနသည္ကိုျမင္ရမည္ျဖစ္သည္။ ​အဲ့ဒီ့လွပၿပီးက်က္သေရ႐ွိတဲ့အမ်ိဳးသမီးကဇီ့ေမေမပါပဲ။ ေမ​ေမကသူ႔ဆိုင္မွာလာတဲ့ဧည့္သည္တိုင္းကိုစိတ္ခ်မ္းသာ​ေအာင္အျမဲျပံဳးထားသည္ ။ ေမေမ့သဘာဝကလည္းရႊင္ျပတဲ့မ်က္ႏွာမ်ိဳး႐ွိတာေၾကာင့္သူ႕ကိုျမင္ရတာေအးခ်မ္းေနတာျဖစ္မည္ထင္သည္။