အေရးေပၚခန္းေ႐ွ႕မွာေဂ်ဆင္ဂ်ိမ္းနဲ႔ လူအခ်ိဳ႕ရွိေနတယ္ ။ ဘယ္ကလူေတြလဲ ၊ ဘယ္သူေတြလဲဇီမသိဘူး။ ဇီသိတာေဂ်ဆင္ဂ်ိမ္းစ္တစ္ေယာက္ပဲရွိသည္။ ေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္ အေရးေပၚခန္းထဲကဘာသတင္းမွမၾကားရေသးဘူး။ ဇီပဲအရမ္းစိတ္ပူေနလို႔လား အခ်ိန္ေတြကအရမ္းၾကာေနတာလား။
ခႏၶာကိုယ္ကအားနည္းလာသလို တေျဖးေျဖးအိပ္ခ်င္လာတယ္။ ထိုေနရာမွာပဲပစ္လွဲခ်ခ်င္မိေပမယ့္ ဇီအိပ္ေပ်ာ္သြားလို႔မျဖစ္ဘူး...။ ႐ွိန္း..သူအဆင္ေျပလားသိရမွရမယ္။
ခြဲစိတ္ခန္းဝတ္စံုနဲ႔လူတစ္ေယာက္အျပင္ထြက္လာတယ္။ သူကေဂ်ဆင္ဂ်ိမ္းစ္ဆီေလ်ွာက္လာၿပီး မ်က္ႏွာေပၚကmaskကိုျဖဳတ္လိုက္တယ္။
"သူအႏၱရာယ္ကင္းၿပီ..သတိရဖို႔ကိုေတာ့ကိုယ္တို႔ေစာင့္ၾကည့္ရမွာပဲေဂ်"
ေဂ်ဆင္ဂ်ိမ္းကသက္ျပင္းခ်ျပီးထိုဆရာဝန္ရဲ႕ပုခံုးကိုဖက္သည္။
"ေတာ္ေသးတာေပါ့အစ္ကိုရာ..."
သူအဆင္ေျပၿပီတဲ့ဇီစိတ္ေအးသြားတယ္။ ထိုင္ခံုမွာျပန္ထိုင္လိုက္ေတာ့မွဆြဲအားတစ္ခုကဇီ့ကိုဆြဲခ်သြားလိုက္တာ... ေအာ္သံနဲ႔ဆူညံသံေတြကိုပဲၾကားေတာ့တယ္ ။
႐ွိန္းက ထိုလူအုပ္ႀကီးထဲ ဝင္သြားတာကိုဇီျပန္ျမင္ေယာင္ေနတယ္ ။ သူ႔လက္ကိုဆြဲဖို႔ႀကိဳစားစားလိုက္ေပမယ့္မရဘူးဇီသူ႔ကိုေအာ္ၿပီးေျပာလိုက္တယ္။
"ဇီတို႔ျပန္လွည့္ရေအာင္႐ွိန္း..."
"ျပန္လွည့္ရေအာင္!!မသြားနဲ႔..အႏၱရာယ္မ်ားတယ္"
လူအုပ္ထဲကဝတ္ရံုအနက္နဲ႔လူက႐ွိန္းကိုဓားေျမာင္နဲ႔ထိုးခ်လိုက္တယ္။ ေျမႀကီးေပၚမွာပဲ႐ွိန္ဒူးေထာက္ၿပီးလဲက်သြားတယ္။ သူ႔အက်ႌအျဖဴကေသြးေတြနဲ႔ရြဲေနတယ္။ ႐ွိန္းကဇီ့ကိုလွည့္ၾကည့္ရင္းျပံဳးျပတယ္...ႏႈတ္ဆက္တဲ့အဓိပၸါယ္ေတြနဲ႔ ႏူးညံ႔တဲ့အျပံဳးတစ္ခုပဲ...။
"မျဖစ္ဘူး!!!!႐ွိန္း...!"
"႐ွိန္း...."
ဇီ့ေအာ္သံေတြကပဲ့တင္သံေတြထြက္ေနတယ္...။
"႐ွိန္း..."
အသံေတြကတေျဖးေျဖးဝါးသြားတယ္...။တိုးဝင္သြားတယ္။ ဇီ့တကိုယ္လံုးလႈပ္လို႔မရေတာ့ဘူး...။ ဇီသူ႔ကိုၾကည့္ခ်င္ေပမယ့္မ်က္လံုးေတြကိုဖြင့္လို႔မရဘူး။
YOU ARE READING
DIARIES
Romanceဆယ္ေက်ာ္သက္မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ပထမဆုံးအခ်စ္တစ္ခု.... ထိုလူကနားလည္ရခတ္လွၿပီး လ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ေတြနဲ႕ျပည့္နက္ေနခဲ့ေတာ့... စြဲလမ္းတမ္းတျခင္းေတြနဲ႕ တိတ္တခိုးခ်စ္ပုံျပင္ေလးတစ္ပုဒ္ DIARIES ဆယ်ကျော်သက်မိန်းကလေးတစ်ယောက်ရဲ့ ပထမဆုံးအချစ်တစ်ခု.... ထိုလူကနားလည်ရခတ...
