Giderdi Hoşuma~Texting/ TAMAMLANDI ✔️

🌙30. Bölüm🌙

•Defne'den•
~~~~~~~~~

- Tamam. Anlatıcam..

Derin bir nefes aldı.. Neresi zor bunun alt tarafı neden bilinmeyen olduğunu açıklayacak!..

- Ben çekindim doğrusu.. Ne tepki vereceğini kestiremedim.. Çünkü sen ne zaman bu sevgililik olayı konusu açılsa hep 'yakınlarımdan birisi olsa garip olur' gibisinden bir cümle kuruyordun.. Ve ne kadar fark etmesen de çekiniyorsun insanlardan buna bende Efe de dahil. Diğerlerine nazaran daha ılımlısın bize karşı evet ama bir kediye bir köpeğe karşı olduğun kadar değil.. Hep bir duvar var aramızda ve ben sana ulaşmaya çalıştıkça o duvar daha da uzuyor.. büyüyor.. ulaşamıyordum sana.. Olmuyordu izin vermiyordun.. O yüzden böyle bir şeye başvurdum.. Başta yani ilk yazdığım gün sana ,11 Ekim, çok.. çok zor yazdım.. Ya beni terslersen diye korktum ve evet az da olsa tersledin. Beni tanımadığın falan söyledin.. Saçma salak şey dedin.. Bazen yazdıklarından çok kır-

– Konumuz senin benim mesajlarımdan kırılıp kırılmaman değil! Konumuz neden bilinmeyen olarak yazdın bana! Bu kadar mı korktun, çekindin benden! Ne yaptım sana benden çekinip sevdiğini bile söyleyemeyecek ha ne?! Ben bunu merak ediyorum!

- Bak yine aynı şeyi yapıyorsun! Böyle fevri davranmaların beni senden çekinmem gerektirdiğini uyandırıyor! Çok sinirli bir yapın var! Hastasın diye b-

– Ne?! Ne diyorsun sen ya! Ben miyim fevri, sinirli! Ha! Ben miyim! Sinirliyim öyle mi!

- Evet öyle! Gözün döndüğü zaman karşındakini görmüyorsun bile! Aynı şimdi olduğu gibi! Kırar mı sözlerim onu diye düşünmüyorsun bile!

– Bu lafları ettiğin için çok üzüleceksin Ege çok! Sen biliyorsun benim her şeyimi! Sen! Başkası değil! Ben her şeyimi sana anlattım, anlatmaya da devam ediyorum! Sadece sana! Sen bencilsin! Asıl sen şu an bu lafların ile benim gururumu kırdın! Hastayım ben öyle mi?! Düşüncesiz, fikirsiz, nankör bir insanım yani öyle mi?!

- Hayır ben öyle bir şey dem-

– Sus! Sakın konuşma! Öyle dedin! Ama biliyor musun Ege! Karşıma adam gibi geçip ' ben seni seviyorum Defne' deseydin! Ben senin ne gururunu kırardım ne de seni üzerdim! Sana şans verirdim. Beni kendine aşık edebilmen için sana şans verirdim! Ama sen şu an bu lafların ile ne bir şansı hak ediyorsun ne de benim saf aşkımı! Hiç bir şeyi hak etmiyorsun sen! Hasta dedin sen bana.. Hasta değilim ki ben.. Yaşadıklarım ağır geliyor artık bana.. Çok ağır geliyor.. Hasta değilim ben.. Nankörde değilim, bencil de değilim.. Sensin asıl ben-

- Sus Defne! Sus daha fazla devam etme! Ben sana bencilsin Ya da nankörsün demedim! Demem de..

– Dedin.. Şimdi gider misin Ege? Yalnız kalmam lazım..

- Tamam.. giderim.. Peki bana bir şans ver-

– Düşünücem! Git artık!

Kafasını sallayıp gitti.. Çok kırılmıştım.. Hele hele lafları ile daha da çok kırılmıştım.. Hasta dedi bana.. Efe ile konuşurken de 'kızın psikolojisi iyi değil nasıl söyleyeyim' diyecekti herhalde..

•Flashback•
~~~~~~~~~~
( Defne kahveleri salona götürürken)

Kahveleri tepsiye koyup salona doğru ilerledim. Efe ve Ege çok hararetli bir şekilde konuşuyorlardı.. Merak ettiğim için kulak misafiri oldum. Nereden bilebilirdim ki duyduklarım ile yıkılacağımı..

— Oğlum yeter lan! Açıl artık şu kıza! Bak Defne çok güzel bir kız, senin gibi düşünen kaç kişi var kim bilir! Kazanmadan kaybetmek mi istiyorsun anlamıyorum ki! (Efe)