Genç oğlan evine gelen mektup üzerine askeri idareye gitmek zorunda kalmıştı. Neden olduğu konusunda içinde küçük bir kuşku olsa da önemsemedi. Kakashi'den öğrendiği üzere büyük ihtimalle yeni kaptan olacağını düşünüyordu.
Hiç özlemediği bu koridarlarda yürüyor, bir an önce işini bitirip gitmek istiyordu. Sürekli gördüğü her insana saygıyla selamlıyordu. Bu artık can sıkıcı olmaya başlamıştı.
Sonunda general Erwin'in odasının önünde durduğunda boğazını temizledi ve diyeceklerini düşündü. Ardından kapıyı tıklatarak içeri girdi.
"Reiner''in yaptığı da adamlık değildi. Böyle keyfi bir durum için asker mi kullanılır. Rezil herif!" Elindeki sigarayı küllüğe doğru götürken pala bıyıklarının altından büyük bir duman bulutu çıkaran general Erwin karşısındaki agresif adamın sözlerini kafasıyla onayladı.
"Bende yaptığı davranışı desteklemiyorum. Disiplinsiz bir adam olduğu her hal-"
Aniden içeri dalan genç oğlan ile masasının arkasından oturan general Erwin sözünü yarıda bıraktı ve bakışlarını genç oğlana çevirdi. Aynı şekilde masanın karşı tarafından oturan yüksek rütbeli adamda aynı şekilde genç oğlana baktı.
Hararetli bir sohbeti bölmüş olan genç oğlan mahçup olmuş bir tavırla "Üzgünüm, içeride biri olduğunu farketmemiştim. Saygılarımla." diyerek saygıyla eğilip odadan çıkmak için kapıya yöneldi.
"Dur, dur bakalım genç asker!" Aniden sevecen bir amca tavrıyla rütbeli adam ona seslendi.
Genç oğlan hemen arkasını dönüp yüzünü onların suratına çevirdi. Ardından general Erwin hemen konuştu.
"Bu asker Uchiha Sasuke. Kendisi yeni bölük kaptanı."
———————————————————————
Genç kız on beş dakikalık bir moladaydı. Bu süre zarfından dikiş makinelerin sesi eşliğinde bedenini dinlendirmeye çalışıyordu ama pek becerebildiği söylenemezdi. Hevesle başladığı bu staj işi gittikçe onun içini karartıyordu ama söylenmemek için elinden geleni yapıyordu.
Daha fazla bu seslere dayanamadı ve yanındaki büyüğüne "Ben dükkanın önüne gidiyorum. Mola bitince gelirim." dedi. Karşılık olarak ise "Tamam." cevabını aldı.
Hızlıca bu dikiş makinalarının sesinin gümbür gümbür duyulduğu yerden çıktı. Koridarlardan da hızlıca ilerleyerek "personel harici giremez." yazısının üzerinde bulunduğu kapıdan dışarı çıktı. Şimdi karşısında dükkanın asıl ve müşterilerin gördüğü kısmı vardı. Binbir çeşit ihtişamlı elbiselerle donatılmış adeta bir saray gibi görünen o kısma. Bu kapı sanki iki farklı dünyayı birbirine bağlayan kapı gibiydi. Bir tarafta kumaşlar, çizimler ve dikiş makineleriyle dolu gri renkli sıradan odaladar diğer tarafta ise bu pahalı ve göz kamaştırıcı güzellikte elbiselerle donatılmış ve her tarafında ben burdayım diye bağıran dekorasyon ürünleri ile dolu bir dükkan. Bu tezatlık acınası dereceydi.
Genç kız bu boğucu ortamdan kaçmak adına dükkanın çıkış kapısına yöneldi. Cam kapıyı ittirdiğinde karşılaştığı temiz havayı iyice içine çekti. Birkaç metre yürüyerek kaldırım kenarına oturdu. Sonunda yavaş yavaş rahatladığını hissetdi.
Genç kız her zamanki gibi ondan izinsizce gelen o düşüncelere kapıldı. O anlara. Genç oğlanla yaşadığı o anlara.
