"Uzak duracağım dedim, dokunmayacağım dedim ama yapamıyorum" Asil, başını eğip burnunu genç kızın boynuna gömdüğünde derin bir nefes aldı.
"Kokun zehir gibi içime işliyor, canımı yakıyor ama her defasında da solumak istiyorum."
'Sevdan Bir Ateş adlı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Genç adam kollarının arasına yığılan karısını sıkıca tutmak için bacaklarını kırdığında dizleri sert bir şekilde zemine düştü. Titreyen bedeni ile odada bir başına kaldığında stresten dolayı alnından akan ince ter damlasını hissetmişti. Derin bir nefes alıp kendine geldiğinde hiç zaman kaybetmeden karısının dizlerinin arkasından kolunu geçirdi ve bütün kuvvetini sağ ayağına verip hızlıca yerden kalktı. Attığı her adımda bacakları titriyor, bedeni ayakta durmakta güçlük çekiyordu. Odanın kapısının açık olması Asil'in işine yaramıştı vakit kaybetmeden odadan çıktığında bağrından kopan yardım çığlığı tüm konakta yankılanmıştı.
" Hemen arabayı hazırlayın hemen!" Asil, kolları arasındaki karısını daha da sıkı tutup dikkatlice merdivenlerden inmeye başladığında onun çığlığını duyan Ceylin ve Alin oturdukları odadan hızla çıktığında Ceylin oğlunun kucağında baygın bir şekilde duran gelinini görünce korkmuş bir şekilde ellerini dudaklarına kapattı. Alin gözleri dolu bir şekilde hızla abisine doğru ilerlediğinde Asil son basamağı inmiş ve kapıya doğru ilerliyordu. Alin de onu takip etmeye başladığında yengesine ne olduğunu bilmek istiyordu.
" Abi neler oluyor? Ne oldu Berva'ya" Asil adımlarının konağın heybetli kapısından çıkardığında tam kapının önünde hazır halde bulunan arabaya ilerledi. Korumaların kapıyı açmasıyla karısını dikkatlice arka koltuğa yatırırken kardeşinin sorusunu yanıtladı.
" Kanaması var hemen hastaneye gitmemiz lazım. Sizde hemen arkamdan gelin." Alin gözlerinden firar eden yaşlarla başını salladığında Asil, karısını arka koltuğa yatırdıktan sonra bakışlarını korumalara çevirdi.
" Biri hemen şoför koltuğuna geçsin. Ben arka koltukta oturacağım. Acele edin!"
Arabanın etrafından dolaşıp arka kapıyı açtığında dikkatlice Berva'nın başını kaldırıp dizlerine yatırdığında titreyen vücuduna engel olamıyordu. Korumalardan biri şoför koltuğuna oturup arabayı çalıştırdığında Asil, Berva'nın sol elini avuçlarının arasına alıp kaldırdığında elinin üzerine tüy gibi öpücük kondurup sıkıca tuttuğunda bakışlarını genç kızın bedeninde gezdirdi. Bakışları bacaklarında durduğunda gördüğü görüntü karşısında gözlerini sıkıca yumdu ve aklı birkaç dakika öncesine gitti. 'Affetmem' demişti genç kız, 'Bebeğime bir şey olursa seni affetmem' demişti. Boğazına oturan büyük bir yumruyla yutkunmaya çalışmıştı genç adam ama yapamamıştı. Bedenini yavaş yavaş ele geçiren pişmanlık dört bir yanını sarmıştı. Ne bebeğini ne de Berva'yı kaybetmeye hazır değildi bu yüzden bebeğinin hayata sımsıkı sarılmasını istedi.
"Biraz daha hızlı!" Korumayı son kez hızlı olması için uyardığında kucağında inleyen karısıyla endişeli bakışlarını dizlerinde yatan genç kıza çevirdi Asil.
