"Uzak duracağım dedim, dokunmayacağım dedim ama yapamıyorum" Asil, başını eğip burnunu genç kızın boynuna gömdüğünde derin bir nefes aldı.
"Kokun zehir gibi içime işliyor, canımı yakıyor ama her defasında da solumak istiyorum."
'Sevdan Bir Ateş adlı...
Bennn geldimm sonunda. Çokk beklettim sizi bunun farkındayım o yüzden fazlasıyla mahcubum hepinizden özür diliyorum. Kafamı toparlayıpta bir bölüm yazamadım ama bugün denedim ve yazabildim kadarıyla yazdım. Lafı fazla uzatmadan sizi bölümle baş başa bırakıyorum.
Sezen Aksu - Biliyorsun
Keyifli Okumalar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Asil her ne kadar kendine sakin olması gerektiğini söylese de karşısında ki adamın son cümlesi sabrını fazlasıyla taşırmıştı. İlker'in yakalarını tutup kendine çektiğinde bakışları Berva'ya kaydı. Genç kız kendine yönelen kızgın bakışlarla bir adım geri gitti yine ne olmuştu hiçbir fikri yoktu ama suç yine ona kalmıştı. Asil, bakışlarını karısından çekip burnunun dibinde ki adama yönelttiğinde öfkeden bakışları kararmıştı karşındaki adamın gerçekleri bilmesiyle adeta delirmişti.
"Ağzından çıkanı kulağın duysun sana kim anlattı bunu bilmiyorum ama seni iyi kandırmış öyle bir şey yok! Seni Berva'nın etrafında görmeyeceğim İlker bir daha ki sefer ucuz kurtulamazsın!" Asil, ellerinin arasındaki adamı geriye doğru fırlattığında İlker yakalarını düzeltip eğlenen bir yüz ifadesi ile Asil'e baktı.
"Senden korkmuyorum Asil Karabey!" İlker son sözünü söyleyip arkasına döndüğünde bakışlarının Berva'nın üzerinde gezdirdi.
"Yine görüşmek dileğiyle Berva!"
Asil, ileriye atılıp tekrar İlker'e doğru yürüdüğünde Berva koşarak yanına geldi ve ellerini Asil'in göğsünün üzerine koydu. Hem soğuktan hemde korkudan genç kızın bütün bedeni titremeye başlamıştı.
"Lütfen Asil sakin ol! Hadi gidelim buradan" Asil, İlker ile göz temasını kesmeden genç kızın eline uzandığında kendi avuçlarının arasına aldı minik eli. Daha sonra Berva ile yürümeye başladığında sessizliğe gömülmüştü genç adam. İlker bu gerçeği kimden öğrenmişti bilmiyordu aklına Berva'dan başka kimse gelmiyordu. Elinin arasındaki eli öfkeyle bıraktığında adımlarını durdurdu ve bedenini Berva'ya çevirdi.
"O adam senin hamile olduğunu nereden biliyor bizim yaşadıklarımızı nasıl biliyor Berva?" Genç kız kırgın gözlerle sevdiği adamın gözlerinin içine baktı.
"Ben sana ne söylersem söyleyeyim sen inanmayacaksın bana o yüzden kendimi yormayacağım" Berva, Asil'in yanından ayırıp hızla önünden yürümeye başladığında Asil adımlarını hızlandırıp Berva'nın dirseğinden tuttu ve kendine çevirdi.
"Özür dilerim seni o adamla görünce birden delirdim." Berva kolunu kendine doğru çekip Asil'in elinden kurulduğunda onu duymamış gibi yapıp yürümeye devam etti. Konağa vardıklarında her yer sessizliğe gömülmüştü. Yavaş adımlarla merdivenlerden çıkmaya başladıklarında ikiside sessizdi. Bugün yaşananlar Berva'yı yorduğu kadar Asil'i de yormuştu.
